Outline of Zanchi’s Opera Omnia

The first edition of Jerome Zanchi’s Opera omnia was published in 1605 and was compiled by his sons and heirs. It was organized as follows:

H. Zanchii Operum Omnium Theologicorum (S. Gamonetus: Geneva, 1605) 8 tomes in 3 volumes [folio].

Tome I: De tribus Elohim, libri tredecim in duas partes distincti.
Tome II: De natura Dei, libros quinque complectens.
Tome III: De operibus Dei inter spacium sex dierum creatis.
Tome IV: De primi hominis lapsu (published as Tractationum theologicorum volumen).
Tome V: Commentarium in Hoseam prophetam.
Tome VI:
- In D. Pauli epistolam ad Ephesios Commentarius.
- In D. Pauli epistolas ad Philippenses, Colossenses et Thessalonicenses commentarius
- Appended are the Strasbourg lectures on I John.
Tome VII: Miscellaneorum libri tres.
Tome VIII:
- De incarnatione Filii Dei, libri duos.
- De sacra Scriptura, tractatus integer.
- De religione Christiana fides.
- Compendium praecipuorum capitum doctrinae Christianae.
- Ad cuius Ariani libellum responsio.
- Ad W. Holderi partem responsio.

The second edition of the Opera omnia was published from Geneva by P. Aubertus and S. Gamonetus in 1613 [folio]. The only substantial changes were to tomes VII and VIII as outlined below

Tome I: De tribus Elohim, libri tredecim in duas partes distincti.
Tome II: De natura Dei, libros quinque complectens.
Tome III: De operibus Dei inter spacium sex dierum creatis.
Tome IV: De primi hominis lapsu (published as Tractationum theologicorum volumen).
Tome V: Commentarium in Hoseam prophetam.
Tome VI:
- In D. Pauli epistolam ad Ephesios commentarius.
- In D. Pauli epistolas ad Philippenses, Colossenses et Thessalonicenses commentarius
- Appended are the Strasbourg lectures on I John.
Tome VII:
- Miscellaneorum libri tres.
- Miscellaneorum tomus alter.
Tome VIII:
- De incarnatione Filii Dei.
- De sacra Scriptura, tractatus integer.
- De religione Christianae fides.
- Compendium praecipuorum capitum doctrinae Christianae.
- Ad cuiusdam Ariani libellum responsio.
- Ad W. Holderi partem responsio.
- De Divinatione.
- Epistolarum libri duo.
- Adversus Peter Gonedzius responsio.
- Admonitionis Neustadianiae duo capita.
- Collection of Theses.

The following detailed outline is to the third edition of the Opera omnia published in Geneva by S. Crespin in 1617-19.

The only substantial change from the second edition is the introduction of De divortio in the eighth tome.

VOLUME ONE

Tomes 1-3 (1619) are bound together; Tome 4 (1617) is bound separately.

Tomus I (1619): De Tribus Elohim, libri tredecim in duas partes distincti. (cols. 1-564)
- Preface to the Christian reader (by Zanchi) (fols. ir-iiv)

Pars Prima

Liber primus (cols. 1-24): Verum Deum Iehovam, unum tatum esse & hunc esse tres [Elohim] vere inter se distinctos: proprium Christi Patrem, eius Filium, & utriusque Spiritum. Ac Patrem, verum esse Iehovam
- Caput 1 (cols. 1-8): Varise de Deo setnentiae. Qua ratione vera de Deo doctrina investiganda. Summa eorum, quae de Deo tractanda sunt.
- Caput 2 (cols. 8-14): De nominibus quae in hoc articulo usurpantur a Patribus, unitate, trinitate, personis, essentia, [homousia]
- Caput 3 (cols. 14-16): Unum tantum esse Deum, verum [on], rerum omnium causam. Et quomodo haec sint intelligenda, probndaque
  - Thesis 1: Verus Deus, unus tatum est, & non plures numero Dii
- Caput 4 (cols. 16-21): De tribus Personis
  - Thesis II: Tres divina semper fuerunt, & sunt in caelo [hupostaseis], quas Ecclesia Christi personas appellare consuevit: nempe Pater, [Logos] seu Filius, & Spiritus sanctus
- Caput 5 (cols. 21-22): De vera & reali Patris, Filii, & Spiritus sancti inter se distinctione
  - Thesis III: Hi tres, Pater, Filius, & Spiritus sanctus, ita sunt inter se vere & realiter distinctis, ut unus non sit alius
- Caput 6 (cols. 22-24): De trium personarum, atque in primis de Patris Deitate
  - Thesis IV: Horum trium, nimirum Patris, Filii, seu [Logos], quis est Christus, ac Spiritus sancti: quisque verus est Deus
Liber Secundus (cols. 23-58): [Ton Logon], Iesum Christum, ita Angelum esse Iehovae, ut verus sit Iehova, ex veteri Testamento
- Caput 1 (cols. 23-29): Quam utilis, & necessaria sit doctrina de vera aeternaque Christi Deitate. Qua ratione confirmanda illa sit. Explicatio argumenti primi, ex loco Gen. c.i. ducti a creatione: adhuius doctrinae probationem
  - Locus 1: Gen. 1:1 [bereshit bara Elohim]
- Caput 2 (cols. 29-34): Explicatio reliquorum locorum, & argumentorum, quae ex libro Geneseos collecta sunt, pro Christi Deitate
  - Locus 2: Gen. 12:1ff. & 14:19
  - Locus 3: Gen. 17 & 18
  - Locus 4: Gen. 22:1-2ff
  - Locus 5: Gen. 26:2
  - Locus 6: Gen. 31:11ff
  - Locus 7: Gen. 32:9, 24ff.
  - Locus 8: Gen. 48:15ff.
- Caput 3 (cols. 34-38): Testimonium Mosis, Iosuae, & Iudicum: quibus demonstratur, Christum ab ipsis agnitum fuisse, pro vero Iehova, interpretatio
  - Locus 9: Ex. 3:2, 20:2
  - Locus 10: Num. 12:6ff.
  - Locus 11: Josh. 1:1, 24:19
  - Locus 12: Jud. 2:1, 4:14
  - Locus 13: Jud. 6:12ff.
- Caput 4 (cols. 38-42): Expositio testimoniorum quae ex Davide, Salomone, Iobo, pro aeterna Christi Deitate desumpta sunt
  - Locus 14: 2 Sam. 7:23ff
  - Locus 15: Ps. 2:7, my Son, &c.
  - Locus 16: Ps. 45:1, Eructat cor meum, &c.
  - Locus 17: Ps. 68:8ff.
  - Locus 18: Ps. 8:59ff
  - Locus 19: Prov. 8:22ff.
  - Locus 20: Prov. 30:4
  - Locus 21: Job 19:25ff.
- Caput 5 (cols. 42-51): Interpretiatio testimoniorum, quae ex Prophetis, quos Maiores vocant, collecta sunt, pro Christi Deitate
  - Locus 22: Is. 6:1ff
  - Locus 23: Is. 7:14, Ecce virgo concip. &c.
  - Locus 24: Is. 8:13, Iehovam Zebaoth sanctificabitis: ipse sit timor vester, & ipse pavor vester, &c.
  - Locus 25: Is. 9:6, Pavulus enim natus est, &c.
  - Locus 26: Is. 25:7ff.
  - Locus 27: Is. 35:45ff.
  - Locus 28: Is. 40:3, 10, 12 &c.
  - Locus 29: Is. 43:10-11, 23&c.
  - Locus 30: Is. 44:6: Sic dicit Dominus, rex Israelis, & redeptor eius: Ego primus, & ego novissimus, &c.
  - Locus 31: Is. 45:22ff.
  - Locus 32: Is. 54:1ff
  - Locus 33: Is. 62:1 & insequent
  - Locus 34: Jer. 9:23ff.
  - Locus 35: Jer. 23:5-6
  - Locus 36: Jer. 31:31, &c insequent
  - Locus 37: Ezech. 16:60ff.
  - Locus 38: Ezech. 36:22ff.
  - Locus 39: Dan. 2:1ff.
- Caput 6 (cols. 51-58): Prophetarum, quos Minores vocant, testimonia, & argumenta, quae demonstrant, Christum esse aeterum Deum Iehovam
  - Locus 40: Hos. 1:7
  - Locus 41: Hos. 2:19 & deinceps
  - Locus 42: Hos. 6:1 & insequent.
  - Locus 43: Hos. 12:4ff.
  - Locus Hos. 13:4, 14
  - Locus 45: Hos. 14:2ff.
  - Locus 46: Joel 2:28ff.
  - Locus 47: Ob. 17ff
  - Locus 48: Mic. 2:12
  - Locus 49: Mic. 4:1ff
  - Locus 50: Mic. 5
  - Locus 51: Mic. 7:18ff.
  - Locus 52: Hag. 2:10ff.
  - Locus 53: Zach. 2:8 & deinceps
  - Locus 54: Zach. 3:1ff.
  - Locus 55: Zach. 12:10ff.
  - Locus 56: Mal. 3:1 & deinceps.
Liber Tertius (cols. 57-80): Iesum Christum, non esse nudum hominem puramve creaturam
- Caput 1 (cols. 57-61): Eorum, quae de Christi Deitate ex novo Testamento dicenda sunt, distributio. Et primae propositionis confirmatio, ex aliquot Pauli & Evangelistarum locis
- Caput 2 (cols. 61-75): De divinis nominibus, quae Christo in novo Testamento tributa, ipsius supra omnes creaturas praestatim demonstrant.
- Caput 3 (cols. 75-80): Alia quaedam argumenta a loco, unde venit Christus, & quo rediit: & a tempore, quo fuit ante carnis assumptionem: ab operibus, que in Mundo peregit: & ab aliis quibusdam ipsius atrributis, ad eiusdem primae [theosews] confirmationem deducta
Liber Quartus (cols. 79-190): qui est prior de aeterna Filii ex Dei Patris substantia generatione
- Caput 1 (cols. 79-86): Qualis sit Christi ex Patre filiatio. Ratio doctrinae huius confirmande. Patris, Spiritus sancti & Angelorum de hac filiatione testimonia.
  - Testim. Patris de Filii aeterna generatione ex Mat. 3:17
  - Testim. Spiritus sancti ex Mat. 3:16
  - Testim. primum Angel. ex Luc. 1:16
  - Testim. 2 Angelor. ex. Luc. 2:10
  - VII: Testimon. 3. Angel. ex Luc. 1:32, 35
- Caput 2 (cols. 86-96): Christi de sui ex Pate ab aeterno generatione testimonia: ex Luc. 2 Ioh. 3 & 5. Atque etiam brevis interpretatio posterioris partis, cap. 5 Ihoan.
  - Primum Christi Testimonium de sui aeterna generatione, ex Luc. 2:48
  - Test. Christi 2: Jn. 3:16
  - Test. Christi 3: Jn. 5:17
- Caput 3 (cols. 96-115): Christi de sui ex Patre aeterna generatione testimonia, ex Ioh. 6 & huius capitis brevis expositio
  - Testimonium Christi 4: Jn. 6:32ff.
  - v. 59, Haec dixit in synagoga, docens, in Capernaum
- Caput 4 (cols. 115-120): Christi, de sui ex Patre generatione, testimonia, ex Jn. 8 & 9 eorumque brevis explicatio
  - Test. Christi 5: Jn. 8:6ff
- Caput 5 (cols. 120-125): Eadem de re, Christi testimonia, ex Jn. 10 illorumque interpretatio
  - Test. Christi 6: Jn. 9:15ff
  - Test. Christi 7: Jn. 10:15ff. [Katws] novit me Pater, & ego novus Patrem
  - Test. Christi 8: Jn. 10:25ff.
- Caput 6 (cols. 125-127): Filii, de sui ex Patre ante omnia secula generatione, argumenta, ex Jn. 11, 12, & 13 capitibus: breviter explicata
  - Test. Christi 9: Jn. 11:4ff.
  - Test. Christi 10: Jn. 12:22 & deinceps
  - Test. Christi 11: Jn. 13:3ff.
- Caput 7 (cols. 127-141): Capitis 14. Ioh. brevis explicatio: & Testimonia Christi inde collecta, pro eius aeterna ex Patre nativitate
  - Test. Christi 12: Jn. 14:1 & deinceps
- Caput 8 (cols. 141-147): Argumenta pro aeterna Filii ex Patre nativitate ex Io.15 & eorum explicatio
  - Test. Christi 13: Jn. 15:1ff.
- Caput 9 (cols. 147-157): Argumenta ex Iohan 16. pro Christi aeterna generatione ex Patre collecta, & succinte declarata
  - Test. Christi 24 [sic; =14]: Jn. 16:1
- Caput 10 (cols. 157-185): Capitis 17. Ioh. expositio: Et argumenta pro Deitate Christi inde deprompta
  - Test. Christi 15: Jn. 17:1ff.
- Caput 11 (cols. 185-187): Christi testimonia pro sui aeterna ex Patre nativitate, ex Ioh. 20. brevibus exposita
  - Test. Christi 16: Jn. 20:17ff.
- Caput 12 (cols. 187-190): Christi de sui aeterna generatione ex Patre testimonium: quod moriens quasi totam hanc doctrinam confirmaturus in cruce protulit
  - Test. Christi 17: Lk. 23:24
Liber Quintus (cols. 189-258): Qui est posterior, de aeterna Filii, ex Dei Patris substantia generatione
- Caput 1 (cols. 189-212): Testium, qui in terris doctrinam de Iesu Christi aeterna filiatione confirmarunt, partitio. Eadem de re Iohan. Baptistae terstimonia quoque breviter explanata.
  - Primum test. Iohan Baptistae: Jn. 1:15
  - Test. Ioh. Baptistae 2: Jn. 1:19ff.
  - Test. Ioh. Baptistae 3: Jn. 1:29ff.
  - Test. Ioh. Baptistae 4: Jn. 1:35ff.
  - Test. Ioh. Baptistae 5: Jn. 3:27ff.
- Caput 2 (cols. 212-217): Zachariae de aeterna Christi Deitate, testimonium ex Luc. 1. quod in ipsius cantico habetur. Et totius huius cantici [analusis], brevisque explicatio
- Caput 3 (cols. 217-228): Testimonia Iohannis Evangelistae, & Apostoli, de aeterna [Logou] generatione ex Deo Patre
  - Test. Ioh. Apostoli 1: ex ipsius Evangelio
  - Test. Ioh. Apostoli 2: ex prima epistola
  - Test. Ioh. Apostoli 3: ex libro Apocal.
- Caput 4 (cols. 228-234): Testimonia D. Petri, de Filii aeterna ex Patris substantia nativitate
  - Test. Petri 1: Mat. 16:16
  - Test. Petri 2: Jn. 6:68ff.
  - Test. Petri 3: Acts 2:14ff.
  - Test. Petri 4: 1 Pt. 1:3
  - Test. Petri 5: 2 Pt. 1
- Caput 5 (cols. 234-244): Testimonia D Pauli Apostoli pro Christi aeterna ex Patre Nativitate
  - Test. Pauli 1: Acts 9:20ff.
  - Test. Pauli 2: Romans
  - Test. Pauli 3: 1 Cor.
  - Test. Pauli 4: Col. 1
  - Test. Pauli 5: Heb. 1
- Caput 6 (cols. 244-246): Testimonia hominum impiorum & Christi hostium, atque etiam ipsorum Diabolorum, de [Logou] eterna filiatione
- Caput 7 (cols. 246-249): Argumenta quatuor, ex principiis per se notis desumpta, quae probant Chrsitum Filium Dei, ex substantia Patris esse genitum, edque modo omnium perfectissimo
  - Argumentum primum per negationem a minoris ad maius
  - Argumentum secundum a nomine Patris
  - Argumentum tertium a nomine Filii
  - Argumentum quartum a proprietatibus naturae divinae
- Caput 8 (cols. 249-258): Antiquam, & receptam fuisse in Ecclesia sententiam, Filium, ex substantia Patris Dei, esse genitum. Qualis fuerit, ac sit haec generatio, & quomodo possit a nobis intelligi, atque explicari. Ex Patribus.
Liber Sextus de uno vero Deo Aeterno Patre, Filio et Spiritu Sancto, partis prioris (cols. 257-294): [Ton Logon] Iesum Christum qui ante omnia secula, ex Dei Patris substantia fuit genitus, esse verum aeternumque Deum: ex iss N.T. locis, ubi diserte vocantur Deus
- Caput 1 (cols. 257-264)Eorum, quae hucusque dicta fuerunt de Christi Deitate brevis [anakiphalaiwsis]. Varia nominis Dei significata. Postremae propositionis de [Logw] explicatio: eiusdemque a proprietate personae Filii, divinis attributis & operibus: atque etiam proprio Iehovae cultu: confirmatio
- Caput 2 (cols. 264-283): Primae partis, capitis primi, Evangelii secundum Iohannem, brevis ac orthodoxa expositio: & ab omnibus omnium Haereticorum calumniis vindicatio. Simul etiam argumenta inde deducta, pro vera Christi deitate.
  - In principio erat [o Logos], &c.
  - v. 2: Hic erat in principio apud Deum
  - v. 3: omnia per ipsum facta sunt
- Caput 3 (cols. 283-285): Aliorum locorum Ioh. ubi Christus diserte vocatur Deus, brevis explanatio
  - Locus 2: Jn. 20:28
  - Locus 3: 1 Jn. 5:20
  - Locus 4: Apoc. 22:6, 16
- Caput 4 (cols. 285-291): Explanatio locorum, D. Pauli, in quibus, disertis verbis nominando Christum Deum, demonstrat, eum esse Deum natura, & essentia: non officio tantum & privilegio
  - Locus 5: !cts 16:31ff.
  - Locus 6: Acts. 20:28
  - Locus 7: Rom. 9:5
  - Locus 8: Rom. 14:11ff.
  - Locus 9: 2. Cor. 12:8-9
  - Locus 10: Phil. 2:5-6ff.
  - Locus 11: Col. 2:9
  - Locus 12: 1 Tim. 3:16
  - Locus 13: Tit. 2:13
  - Locus 14: Heb. 1:8, 10
  - Locus 15: Heb. 3:3ff.
  - Locus 16: Heb. 8:12
  - Locus 17: Heb. 11:10
- Caput 5 (cols. 291-294): Quid senserint & praedicarint reliqui Apostoli, de vera Christi Deitate. Et eorum quae hactenus fuerunt de Christo dicta, conclusio Eandem enim fuisse aliorum etiam Apostolorum fidem, de Christo vero Deo, ex ipsorum scriptis patet: ut paucis planum iam faciemus.
  - Locus 18: Acts 1:24
  - Locus 19:2 Pt. 1:1
  - Locus 22: Jude 4
Liber Septimus (cols. 293-334) (: Spiritum sanctum, esse verum, aeternumque Deum Iehovam a Patre & Filio procedente
- Caput 1 (cols. 293-302): Varii de Spiritu sancto errores. Ratio eorum refutandorum. Thesis, quae de Spiritu S. Deitate retnenda est, & eius confirmatio ex veteri Testamento
  - Thesis: Spiritus sanctus, tertia in Deo persona, verus & aeternus est Deus Iehova
  - Locus 1: Gen. 1:1
  - Locus 2: Gen. 1:2
  - Locus 3: Ex. 4:12, Num. 12:6
  - Locus 5: Lev. 26:12ff.
  - Locus 6: Dt. 9:8
  - Locus 6: Job. 12:8
  - Locus 8: Ps. 2:1ff.
  - Locus 9: Ps. 95:7-8ff.
  - Locus 10: Is. 6:9ff.
  - Locus 11: Is. 11:1ff.
  - Locus 12: Is. 48:16
  - Locus 13: Is. 61:1ff.
  - Locus 14: Jer. 31:31ff.
  - Locus 15: Sapient. 1:5ff.
- Caput 2 (cols. 302-309): Explicatio locurum, quae sumpta sunt ex Evangelistis, ad confirmandam Deitatem Spiritus sancti.
  - Locus 1: Mt. 1:8
  - Locus 2: Mt. 3:1617
  - Locus 3: Mt. 12:31-32 & Mk. 3:29 & Lk. 12:10
  - Locus 4: Mt. 28:19
  - Locus 5: Jn. 3:5
  - Locus 6: Jn. 14:26 & 15:26
  - Locus 7: Jn. 20:22-23
- Caput 3 (cols. 309-312): Brevis interpretatio locorum, quae ex Actorum libro sumpta sunt, pro Deitate Spiritus Sancti, & argumentorum inde petitorum explicatio
  - Locus 8: Acts. 1:16, 4:24
  - Locus 9: Acts 2:2ff.
  - Locus 10: Acts 5:3ff.
  - Locus 11: Acts 7:51
  - Locus 12: Acts 7:55-56
  - Locus 13: Acts 13:2 & deinceps
  - Locus 14: Acts 15:18
  - Locus 15: Acts 16:6 & deinceps
  - Locus 16: Acts 20:22ff.
  - Locus 17: Acts 20:28
- Caput 4 (cols. 312-315)Confirmatio eiusdem doctrinae, ex aliquot locis Pauli, ex epistola ad Romanos
  - Locus 18: Rom. 5:15
  - Locus 19: Rom. 18:1ff.
  - Locus 20: Rom. 14:17
- Caput 5 (cols. 315-320): Explicatio locorum, ex priore ad Corinth. epistola sumptorum, pro divina Spiritus sancti essentia
  - Locus 21: 1 Cor. 11:10-12
  - Locus 22: 1 Cor. 3:16-17
  - Locus 23: 1 Cor. 6:11
  - Locus 24: 1 Cor. 6:19-20
  - Locus 25: 1 Cor. 12:4ff.
- Caput 6 (cols. 320-328): Brevis expositio aliorum locorum, quae ad eiusdem doctrinae confirmationem, petita sunt ex posteriore Pauli ad Corinthios epistola
  - Locus 26: 2 Cor. 3:3, 6 & deinceps
  - Locus 27: 2 Cor. 3:17-18
  - Locus 28: 2 Cor. 13:13
- Caput 7 (cols. 328-331): Explicatio aliorum quorundam locorum, ex aliis Pauli Epistolis ad probationem eiusdem doctrinae
  - Locus 29: Gal. 4:6
  - Locus 30: Gal. 5:22
  - Locus 31: Eph. 1:13-14
  - Locus 32: Eph. 2:18
  - Locus 33: Eph. 4:30
  - Locus 34: 1 Thes. 4:8
  - Locus 35: 1 Tim. 4:1
  - Locus 36: Tit. 3:5-6
  - Locus 37: 1 Jn. 5:7ff.
- Caput 8 (cols. 331-334): Spiritum sanctum qui vera est in Deo persona & naturalis, eternusque Iehova: procedere, seu emanare, non solum a Patre, verum etiam a Filio
  - Locus 1 & praecipuus: Jn. 15:26
  - Locus 2: Jn. 20:22
Liber Octavus (cols. 333-360): Deum Patrem, Deum Filium, Deum Spiritum sanctum, non plures, sed unum duntaxat esse Deum Iehovam
- Caput 1 (cols. 333-341): Eorum omnium, quae superioribus libris tractata fuerunt, brevis repetitio. Thesis, quae de unitate essentiae, in tribus personis, retienda est: & eius explicatio
  - Thesis: Etsi Pater verus est Deus Iehova, & Filius, verus Deus Iehova, & Spiritus sanctus, verus Deus Iehova: non sunt tamen tres essentia numeroque Iehovae, sed unus tantum Iehova
- Caput 2 (cols. 341-343): Theseos, de hac doctrina superius explicatae, confirmatio ex tribus argumentis, ductis principiis, per se notis
  - Argumentum 1: ab unitate essentiae
  - Arg. 2: ab unione personarum essentiali
  - Arg. 3: ab immensitate harum personarum
- Caput 3 (cols. 343-348): Loca veteris Testamenti, quae, doctrinam de unitate essentiae, in tribus personis, confirmant
  - Locus 1: Gen. 1
  - Locus 2: Ex. 4:12 & Num. 12:6
  - Locus 3: Ex. 20:2-3, 11
  - Locus 4: Num. 21:5ff.
  - Locus 5: Dt. 9:4-5, 13
  - Locus 6: Ps. 18:32
  - Locus 7: Ps. 68:19
  - Locus 8: Ps. 146:2
  - Locus 9: Is. 6:10
  - Locus 10: Is. 8:13-14
  - Locus 11: Is. 41:4, 44:6
  - Locus 12: Is. 44;1, 54:5
  - Locus 13: Is. 45:5, 23
  - Locus 14: Zach. 14:9
- Caput 4 (cols. 348-352): Loca & argumenta, quae ex novo Testamento sunt collecta, pro doctrina de unitate essentiae, in tribus personis
  - Locus 1: Mk. 12:29-30
  - Locus 2: Jn. 1:6
  - Locus 3: Jn. 5:18-19
  - Locus 4: Jn. 10:30
  - Locus 5: Jn. 15:26
  - Locus 6: Jn. 17:3
  - Locus 7: Rom. 3:30
  - Locus 8: Rom. 11:30
  - Locus 9: 1 Cor. 2:11
  - Locus 10: 1 Cor. 1:24
  - Locus 11: 2 Cor. 12:8
  - Locus 12: Eph. 4:5, a fide una
  - Locus 13: Eph. 4:5, ab uno Baptismo
  - Locus 14: 1 Jn. 5:7ff.
- Caput 5 (cols. 352-356): Patrem, & Filium, & Spiritum sanctum, unum tantum esse Deum Iehovam, testimonia ex vetussissimis Patribus, antiquistimus Iudais, & sapientissimis gentibus
- Caput 6 (cols. 356-358): Similia, quibus doctrina de Trinitate explicatur a Patribus: & legitimus ipsorum usus
- Caput 7 (cols. 358-360): Summa doctrinae de uno Deo Iehova, in tres Elohim distincto: quae explicata, & confirmata hactenus fuit: & firmiter ab universis & singulis Christianis retinenda est.

Pars Altera

Dedication (by Z.): Francis [Russell], Earl of Bedford (fol. Q2r-Q3r)
Liber Primus (cols. 371-396): Explicatio eorum, quae ad haereticorum sophismata, contra orthodoxam de Deo fidem, recte refutanda cognitu necessaria sunt
- Caput 1 (cols. 371-381): Totius huiusce posterioris partis distributio, & causae, cum omnium haereseon, tum in primis earum, quae sunt contra sanam de Deo doctrinam.
- Caput 2 (cols. 381-385): De Paralogismis, quos fere admittunt Haeretici, quum adversus hanc de Trinitate doctrinam differunt
- Caput 3 (cols. 385-395): Adversus fallaciam [homwnumias] diversorum nomininum, & verborum ambiguorum explicatio
- Caput 4 (cols. 395-396): Aliae quaedam regulae adversus fallacias
Liber Secundus (cols. 397-422): Refutatio exceptionum, & sophismatum, quae contra sanam de veris in Deo personis, vere inter se distinctis, doctrinam, fieri ab Haereticis solent
- Caput 1 (cols. 397-399): Partitio eorum, quae porro in hisce libris dicenda sunt. Refutatio exceptionum adversus argumentum, a nomine plurali [elohim] deducturm.
- Caput 2 (cols. 399-404): Exceptionum adversus argumenta, ab illis locis deducta, in quibus Christum, Angelum Iehovae, & Iehovam appellari, ostendimus, confutatio.
- Caput 3 (cols. 404-406): Responsio ad exceptiones, quae fiunt contra argumenta, inde deducta: quod Christus appellatus fit Filius Dei in veteri Testamento: & quod sapientia (quam ostendimus esse ipsum Christum) tanquam verum [ephistamenon?] ibidem describitur
- Caput [“Thesis”] 4 (cols. 406-408): Vindiantur ab Haereticorum calumniis, aliquot novi testamenti loca, quibus fuit antea a nobis confirmata, aeterna Iesu Christi subsistentia
- Caput 5 (cols. 408-411): Exceptionum adversus loca, quibus demonstratur Spiritum sanctum esse [huphisamenon?], refutatio
- Caput 6 (cols. 411-416): Sophismatum, adversus veram Filii, ante assumptionem carnis, [huphisasin?]: ex scripturarum aliquot locis, male intellectis, desumptorum, confutatio
- Caput 7 (cols. 416-420): Refelluntur alia quaedam sophismata, ab humana ratione fere petita: quae contra Filii, & Spiritus sancti hypostases, earumque distinctionem: ad ferri solent
- Caput 8 (cols. 420-422): Brevis responsio, ad aliquot Sabellianorum sophismata, quibus veram divinarum personarum distinctionem: depravatis nonnullis novi Testamenti locis: evertere conantur
Liber Tertius (cols. 423-500): Refutatio tam exceptionum, quam sophismatum, quae contra doctrinam de vera, aeterna Christi Deitate fieri solita consueverunt
- Caput 1 (cols. 423-429): Partitio eorum, quae agenda sunt. Argumentum primum ex Geneseos 1. a creatione ductum, ab omnibus cavillis vindicatur
- Caput 2 (cols. 429-433): Depulsio cavillorum, quae fiunt adversus argumentum pro Deitate Christi, ductum a nomine Iehovae: quo saepe in veteri Testamento appellatur
- Caput 3 (cols. 433-437): Exceptionum, adversus argumenta, ab operibus, & attributis Dei, cultuque illius proprio, deducta: refutatio
- Caput 4 (cols. 437-446): Exceptionum adversus argumenta, ex novo Testamento collecta: quibus probavimus, Christum non esse nudum hominem, puramve creaturam, confutatio
- Caput 5 (cols. 446-450): Responsio ad exceptiones, quibus Antichristi conantur eludere loca illa, ubi Christus appellatur Filius Dei: ex quibus fuit antea a nobis confirmata ipsius Deitas
- Caput 6 (cols. 450-462): Vindicantur ab Hereticorum calumniis, argumenta, ex illis locis deducta: ubi Christus disertis verbis Deus appellatur
- Caput 7 (cols. 462-469): Sophismatum fontes. Ratio eorum refellendorum. Methodus servanda. Refutatio sophismatum, quibus hostes Christi, sumptis principiis, partim ex sacris literis, partim ex humanis rationibus, aeternam ipsius, ex Patris substantia, generationem conantur evertere.
- Caput 8 (cols. 469-471): Vendicantur ab haereticorum cavillis loca illa veteris Testamenti, quibus haeretici adversus Christi Deitatem abutuntur
- Caput 9 (cols. 471-475): Genuine interpretationi restituuntur ea piorum trium Evangelistarum loca, quae contra Christi gloriam depravant ipsius hostes
- Caput 10 (cols. 475-485): Vera interpretatio illorum locorum Evangel. Iohan. & Actorum, quae ad susas blasphemias propugnandas depravant inimici Christi: & sophismatum inde ductorum confutatio
- Caput 11 (cols. 485-493): Refutatio sophismatum, quae sumunt Antichristi ex Epistolis Pauli ad Rom. & Cor. Tractatio quaestionum, quomodo Christus possit Deus simul & Mediator esse, & quomodo regnum Patri traditurus, illisque subiiciendus sit.
- Caput 12 (cols. 493-500): Confutatio sophismatum, quae antichristi ex aliquot locis aliarum Pauli ephisotlarum detortis sumunt: & caviloorum quorundam, ab humana raione, extra verbum Dei, inventorum, adversus Christi gloriam
Liber Quartus (cols. 499-516): Refutatio exceptionum & sophismatum, quae contra veram de Spiritus sancti Deitate, doctrinam fieri solent
- Caput 1 (cols. 499-506): Qua ratione refellendae sint haereticorum fallaciae adversus doctrinam de Spiritu sancto vero Deo. Refutatio exceptionum, quas adfert spiritus Ochinianus, ad nostra aliquot argumenta
- Caput 2 (cols. 506-509): Refutatio aliarum quarundam exceptionum, quae adversus alia fiunt argumenta: sumpta a proprietate personae Spiritus sancti, & a forma Bapismi
- Caput 3 (cols. 509-511): Vere interpretationi restituuntur quaedam Scripturarum loca: quibus, adversus Spiritus sancti Deitatem, abutuntur [hoveumazmachoi?]
- Caput 4 (cols. 511-514): Quale sit hoc mysterium Trinitatis & quomodo tractandum. Confutatio quorundam sophismatum, quae Mediator ex Eraso in medium adfert
- Caput 5 (cols. 514-516): Refelluntur alia quaedam sophismata, ex aliquot Scripturae locis depravatis sumta
Liber Quintus (cols. 515-564): Exceptionum atque Sophismatum, quae adversus orthodoxam de Patris, Filii & Spiritus S. [homousia] fidem adferri cosuerunt, refutatio
- Caput 1 (cols. 515-520): Superiorum repetitio, cum sequentibus connexio. Causae erroris Tritheitarum. Refutatio exceptinum adversus tria prior argumenta
- Caput 2 (cols. 520-524): Confutatio exceptionum, quae fiunt adversus loca veteris Testamenti, pro unitate essentiae superius allata
- Caput 3 (cols. 524-526): Exceptionum adversus loca novi Testamenti ab nobis allata, pro [homousia] Patris, Filii, & Spiritus sancti, refutatio
- Caput 4 (cols. 526-537): Refutatur exceptiones, quae fiunt sdversus alia testimonia, ab aliis pro [homousia] allata
- Caput 5 (cols. 537-542): Responsio ad sophismata, quae Tritheitae ex aliquot Scripturarum locis male intellectis adferunt, contra [homousian] Patris, Fillii, & Spiritus sancti
- Caput 6 (cols. 542-552): Refutatio sophismatum, quae adversus sanam de [homousia] doctrinam, ex human ratione, & vocibus Ecclesiasticis adferunt Tritheitae
- Caput 7 (cols. 552-559): Refelluntur ex professo quaedam sophismata, quae adversus hanc de uno Deo doctrinam, adfere Mediator
- Caput 8 (cols. 559-561): Confutatio sophismatum, quae in Alensi disputatione fuerunt adducta. REfulae, ad Patrum testimonuia ab Saereticorum calumniis vindicanda utiles, & pernecessariea
- Caput 9 (cols. 561-564): Responsio ad Ochini blaspheniam, quae dicit hanc doctrinam non esse ad salutem necessariam. Summa eorum quae hactenus confirmata, adversus omnes Antichristos propugnari debent.
Index (fol. Aaiiiir-Bbvr)

Tomus II (1619): De natura Dei seu, de atrributis, libros quinque complectens. (cols. 1-588)
- Dedication (by Z): Prince Johann Casimir
- Liber Primus (cols. 1-50): Qui de divinis est nominibus
  - Caput 1 (cols. 1-3): Quibus notum est, quis sit verus Deus, iis curandum, ut sciant etiam, qualis sit. 2. Etsi vero qualis qualis est sua essentia talis est, non sine causa tamen varias illi attribui proprietates, quae etiam propterea attributa Dei vocantur. 3. Causae cur modo vivens, modo vita; modo sapiens, modo Sapientia, Deus appellatur. 4. Cognitionem attributorum necessariam esse. 5. Ad horum explicationem, Necessariam cumprimis esse tractationem de divinis nominibus.
  - Caput 2 (cols. 3-4): Sectio libri primi in certa capita. 2. Quaestiones explicandae proponundutur
  - Caput 3 (cols. 4-6): Quid divniorum nominum voce, proprie intelligendum sit. Horum duos esse ordines. Ac quae prioris sunt ordinis: ea plus habere, quam reliqua, Maiestatis & Reverentiae
  - Caput 4 (cols. 6-8): Nomina divina omnia, in diversa genera, decem partitionibus dividuntur
  - Caput 5 (col. 9): Generalis omnium divinorum nominum usus, quis sit apentur
  - Caput 6 (cols. 9-11): Quaestio 1: An aliquad nomen conveniat Deo, quo a rebus creatio discernatur , & nobis innotescat
    - Thesis 1:
    - Thesis 2:
  - Caput 7 (cols. 11-14): Quaestio II: Ad alteram etiam quaestionem: An aliquod nomen substantialiter seu [ousiwdws] de Deo praedicetur, ita ut illo nomine essentia Dei nobis innotescere possit: ex iis, quae dicta sunt, facile patet, quid resondendum sit.
    - Thesis
  - Caput 8 (cols. 14-18): Quaestio III: An aliqua de Deo nomina proprie enuncientur
    - Thesis: Etsi permulta nomina improprie & metaphric[ws] de Deo praedicanutr: multa tamen etiam sunt, quae proprie dicuntur: si res ipse spectentur, quae per nomina significantur
    - Quaestio IV: An tot tamque varia, qua de Deo dicuntur nomina: pugnent cum eius unitate
      - Thesis: Multa & vaira Dei nomina, cum illius unitate & simplicitate minime pugnant.
    - Quaetio V: si multa ideo nomina Dei, nihil cum eis simplicitate pugnare dicutur, quia non varias res in Deo, sed re ipsa unam tantum significant, divinam scilicet essentiam: An non igitur tam multa nomina, omnia sunt synonyma? Hoc autem valde foret absurdum: esset enim in iis mera nugatio. Ego itaque hac resopndeo Thesi
      - Thesis: Varia nomina, quibus eadem Dei essentia significatur: synonyma non sunt.
    - Quaestio VI: Num decuerit Deum, nominibus ex utilissimis etiam creaturis desumptis, appellari
      - Thesis: Quibuscunque nominibus, a utilissimis etiam creaturis desumptis, sese nominari voluit Deus: iis potuit, & eum etiam decuit nominari
  - Caput 9 (cols. 18-22): Quaestio VII: si ita se res habet, quod Deus rerum creatarum nominibus appellari voluerit & vicissim, suis nominibus illas nonnunquam ornare: quaeritur, an, quae de creaturis praedicantur nomina, eadem etiam omnia, de Deo praedicari possint, nec ne? & contra, an, quae de Deo, eadem etiam omnia de creaturis dici queant?
    - Thesis I: Quaecunque nomina perfectionem aliquam significantia, de creatis a Deo rebus enunciantur: eadem de Deo propter diversos respectus, & possunt, & non possunt praedicari
    - Thesis II:
    - Thesis III:
    - Thesis IV:
    - Thesis V:
    - Thesis VI:
    - Thesis VII:
  - Caput 10 (cols. 22-26): Quaestio VIII: Cum multa nomina, quae de Deo, etiam de creaturis dicantur: & contra, quae de creaturis etiam de Deo praedicentur: nunc autem explico
    - Thesis: Quae de Deo & de creaturis praedicantur nomina: ea neque univoce, neque pure aequivoce, sed [analogikws] praedicantur
    - Quaestio Ulimta: Cum Deus sit aeternum & immutabilis, & nihil ei accidat novi, sunt ne aliqua nomina que ei conveniant ita in tempore, ut ab aeterno copetere in illum non poteuerint?
      - Thesis
  - Caput 11 (cols. 26-29): De vera praecipuorum Dei nominum significatione & usu variae explicantur sententiae
  - Caput 12 (cols. 29-30): De nomine [Elohim]
  - Caput 13 (cols. 30-40): De nomine [YHWH]
  - Caput 14 (cols. 40-43): De nomine [Ehayah]
  - Caput 15 (cols. 43-44): De nomine [Shaday]
  - Caput 16 (col. 45): De nomine [Theou] et Dei
  - Caput 17 (cols. 45-47): De nomine [Xupiou], seu Domini
  - Caput 18 (cols. 47-50): De nominibus, quibus Exod. 34 qualis sit Deus, describitur
- Liber Secundus (cols. 49-160): De natura Dei genere
  - Caput 1 (cols. 49-63): Quibus de rebus dicendum porro sit. Proprietates Dei, cur attributa vocentur: Attributorum genera: Natura Dei nomine quid signifcetur. Qualis sit Dei natura: An communicari rebus cretis posit
    - I. Attributis que, & cur Dei proprietates attributa vocantur
    - II. Attributorium genera duo
    - III. Natura nomen Deo attribui
    - Quaestio I: Quid natura Dei nomine significetur
    - Quaestio II: Qualis nam sit Dei natura
    - Quaestio III: Utrium scillicet Deus hanc suam naturam aliis commices & si comminicat, quibusnam & quomodo. Ut autem perspicue & solide explicetur hac quaestio: repetenda sunt tria illa nominis Natura significata & ex iis, res tota examinanda.
      - Thesis I
      - Thesis II
      - Thesis III
      - Obiectorum refutatio
      - Thesis
    - Usus doctrinae (cols. 62-63)
  - Caput 2 (cols. 63-73): De simplicitate Dei: Deum esse vere simplicissimum: neque in rerum a se conditarum, compositionem venire
    - Quaestio I: An Deus sit vere simplex
      - Thesis: Deus ita prorsus est simplex: ut nullo modo sit aut dici possit compositus
      - Omnes compositionis species a Deo removentur
      - Obiectorum solutio I: Filius, ut Deas, a seipso: ut Filius a Patre
    - Quaestio II
      - Thesis: Deus non venit in rerum, a se conditarum, compositionem ac proinde neque est forma coeli, neque totius mundi, multo minus est esse cuiusque rei formale
      - Ionis[?] omnia plena
    - Usus doctrinae (cols. 72-73)
  - Caput 3 (cols. 73-77): De aeternitate Dei
    - Quaestio I: An Deus vere aeternus sit
      - Thesis I: Deus vere & proprie aeternus est
      - Aternitatis definitio
      - Deus vere est aeternus
    - Quaestio II: An solius Deus sit, vere esse aeternum
      - Thesis II: Solius Dei est, vere & proprie aeternum esse
    - Usus doctrinae (col. 77)
  - Caput 4 (cols. 77-83): De immutabilitate Dei
    - Quaestio I: An vere Deus immutabilis sit.
      - Thesis: Deus sua essentia & natura vere immutabilis est
    - Quaestio II: An solius Dei sit, vere immutabilitem esse
      - Thesis: Solus Deus, vere immutabilis est
    - Usus doctrinae (cols. 82-83)
  - Caput 5 (cols. 83-89): De vita Dei
    - Quaestio I: An Deo proprie attribuatur nomen viventis, & vita
      - Thesis: Deus vere vivit, eoque proprie, Deus vivens appellatur
      - Quid sit vita, & vivere
      - Vita aeternae quid
    - Quaestio II: An Deus si sua vita
      - Thesis: Deus ita est per se vivens: ut sit vita ipse sua
    - Qaestio III: An Deus vivat in sempiternum
      - Thesis I: Deus in aeternum vivit, & vita est sempiterna
    - Usus doctrinae (col. 89)
  - Caput 6 (cols. 89-138): De immensitate et infinitate
    - Quaestio I: An Deus sit immensus & infinitus: eoque ubique praesens
      - Thesis: Deus immensus est & infinitus: & ideo etiam ubique praesens
      - Quamobrem Deus ubique praesens sit & quomodo
      - Deus est infinitus
      - Deus est ubique praesens
    - Quaestio II: Quomodo Deus ubique praesens esse intelligendus sit
      - Thesis: Deus ubique vere est, tota sua essentia, eoque & su potentia seu virtutute praesens: neque tamen propterea aut immixtus est rebus, aut rerum sordibus inficitur
      - Deus ubique praesens est sua essentia: non tantum virtutute potentia
      - Patrum testimonia
      - Usus huius doctrina (cols. 99-101)
    - Quaestio III: Quomodo Deus, que ubique est dicatur esse in coelis, non in terra: habitare in sanctis non in impiis: & in Christo aliter, quam in sanctina[?] nobisque discedere, atque redire
      - Thesis: Deus minime dicitur esse, aut est, magis in coelo, quam inter a aut magisi n sanctis, quam in impiis: ratio ne essentiae: sed ratione operationis & gratiae
      - Quomodo in sanctis habitet Deus: non item in impiis
      - Quomodo Deus ad nos venire: aut a nobis recedere dicatur
      - Longe alia ratione, in Christo habitare Deum: quam in nobis
    - Quaestio IV: An solius Dei sit, esse ubique: an vero in aliquam etiam creatorum competere possit
      - Thesis: Ita Dei proprium est, sua essentia ubique: & in rebus omnibus esse praesentem: ut hoc in nullam competere possit creaturam
      - Locorum S. Scriptura pro Ubiquitate explicatio
    - Usus doctrina (cols. 137-38)
  - Caput 7 (cols. 138-154): De perfectione Dei, qua est [Shaday, autarkas?]
    - Quaestio I: An Perfectionis nomen, in Deum competat: ita ut solus sit vere pefectus
      - Thesis: Dei ita proprium est, esse vere perfectum & [Shaday]: ut is solius vere talis sit
    - Quaestio II: An Deus causa sit omnium in aliis, perfectionum
      - Thesis: Deus ita perfectus est, ut causa sit omnium in aliis rebus omnibus, perfectionum
    - Quaestio III: An Deus ita sit causa omnium virtutum, perfectionumque in rebus: ut haec omnes sint etiam in Deo
      - Thesis: Omnes virtutes seu perfectiones, quae in rebus a Deo conditis reperiuntur: in Deo fuerunt prius, & sunt perfectissimae: modoque perfectissimo
      - Modus, quo rerum omnium perfectiones sunt in Deo
      - Usus doctrinae (cols. 144-55)
  - Caput 8 (cols. 155-160): De beatitate Dei
    - Quaestio I: An Deus vere & proprie Beatus esse dicatur
      - Thesis: Beatitas ita proprie Deo attribuitur: ut is solus vere beatus sit
    - Altera Quaestio: An Deus ita beatus sit, ut sit etiam causa Beatitatis nostra; ad eoque ipsa a Beatitam
      - Thesis: Deus ita per se vere beatus est, ut non solum autor sit nostrae beatitudinis: verum etiam ipsa sit beatitudo nostra
    - Usus doctrina (col. 160)
- Liber Tertius (cols. 159-326)
  - Caput 1 (cols. 159-195): De omnipotetia Dei
    - Quaestio I: An potentia sit in Deo
      - Thesis: Activa potentia in Deo est: qua vere potens & omnipotens appellatur: eoque propriissime nomen potentia & omnipotentia Dei attribuitur
      - Deum esse vere omnipotentem
    - Quaestio II: Quotuplex sit potentia quae Deo attribuitur
      - Thesis: Etsi reapse una tantum est in Deo potentia, quae est eius essentia: propter divesos tamen respectus, multiplex esse dicitur
      - Potentia Dei, qua etra se operari potest Deus, duplex
    - Quaestio III: Quanta sit Dei potentia
      - Thesis: Potentia Dei, non solum sua natura, in se & per se, verum etiam respectu tum obiectorum, in qua agere potest, seu effectuum, quos potest efficere: tum actionis, qua agit, & agere potest: infinita est atque immensa
      - Potetiam Dei, tribus modis esse infinitatam
      - Usus doctrinae de infinita Dei potentia: tum extrensive tum intensive (col. 168)
    - Quaestio IV: An omnipotentia Dei, alicui creaturae, puta houmanitates Christi, comunicari possit
      - Thesis: Omnipotentem esse, ita proprium Dei est: ut id nulli posst creatae ei communicari
    - Quaestio V: An in quem vera Dei omnipotentia competit: is verus sit Deus
      - Thesis: In quemcunque competit vera omnipotentia (competit autem non solum in Patrem, sed & in Filiu, & in Spiritum sanctum) is verus sit IEHOVA, necesse est
      - De obiecto Potentia Dei
    - Quaestio VI: Quo sensu, seu propter quam causam Deus dicatur omnipotens
      - Thesis: Illa omnia propter quae Deus omnipotens esse dicitur: ea sunt, quae neque sua natura, & per se, neque apud Deum simpliciter sunt [adwnata?]: quemadmodum illa sunt, quae cum perfecta & omnipotente Dei pugnat natura
    - Quaestio VII: An Deus pecare queat
      - Thesus Deus peccare, seu malum culpe admittere, nullo modo potest
    - Quaestio VIII: De malo poenae, an Deus passionibus fieri obnoxius possit
      - Thesis: Deus in sua essentia, passionibus fieri obnoxius non potest: ac proinde non potest pati, ne more: nec tamen propterea definit esse omnipotens
    - Quaestio IX: An deus possit opera nostra naturae praestare
      - Thesis: Actiones, nobis & aliis animalibus naturales, uti sunt, loco moveri, augeri, edere, dormire, & aliae id genus: etsi eas in aliis, sua potentia ac virtute efficit Deus: (in ipso enim vivimus, movemur, & sumus: & operatur omnia in omnibus) in seipso tamen, quatenus tales sunt actiones: efficere eas non potest.
    - Quaestio X: An quae fecit & facit bona: ea efficere potuerit, & possit meliora
      - Thesis: Etsi res a Deo conditae ad ipsorum naturam quod attinet, cuius sunt, meliores esse, aut fieri non potuerunt: simplicite tamen, nihil tam bonum a Deo factum est, aut sit, quin melius fieri a Deo potuerit, aut possit
    - Quaestio XI: An ea velle & efficere Deus possit nec ne possit, quae non facit, nec vult facere
    - Quaestio XII: An Deus possit etiam quae non vult: eoque amplura possit, quam velit
      - Thesis: Deus, etsi ex hypothesi, non aliter aut velle, aut efficere potest, quam velit aut faciat: non ob id tamen, aut liber esse definit, aut simpliciter & absolute dicendus est non plura velle, efficere ve posse, quam velit & efficiat
    - Quaestio XIII: An Deus efficere possit: ut, quae fuerunt, nunquam fuerint
      - Thesis: Quia fieri nullo modo potest, aut ut quod est dum est non sit: aut ut, quod fuit, non fuerit: idcirco neque Deus haec facere potest
    - Usus doctrinae (cols. 190-95) — Apostles’ Creed
  - Caput 2 (cols. 195-226): De scientia seu sapientia, praescientiaque Dei
    - Quaestio I: An scientia vere & proprie Deo attribuatur
    - Quaestio II: An seipsum perfectissime intelligat
    - Quaestio III: An alia etiam, praeter seipsum, omnia noscat
    - Quaestio IV: An in genere tantum, & in universali, omnia alia cognoscat: an vero distincta & proptpria cognitione, singula queque etiam vilissima, intelligat
    - Quaestio V: An singularia contingentia, futura
    - Quaestio VI: An etiam motus quosque voluntatum, & cogitationum nostratum
    - Quaestio VII: An intelligat mala: ita, ut etiam malorum cognitio, in Deo sit
    - Quaestio VIII: An etiam ea, quae non sunt, nec unquam futura sunt, vere dicatur intelligere
    - Quaestio IX: An infinita cognoscat, Atque hae sunt quaestiones de rebus ipsis, cotnitis: quae & ab aliis proponi solent: & a nobis sunt discutiendae. De scientia vero ipsa, deque ratione, que Deus novit omnia, hae reliquae
    - Quaestio X: An Deus per suam intelligat essentiam omnia: an vero per aliud
    - Quaestio XI: An Deus sit sua scientia: & scientia Dei, sit ipsa Dei essentia
    - Quaestio XII: An Deus uno intuitu omnia simul intelligar & videat
    - Quaestio XIII: An scientia Dei sit certissima, an vero possit falli
    - Quaestio XIV: An scientia Dei, eadem semper sit: an ves variari, augeri, minuire possit
    - Quaestio XV: An scientia Dei, sit causa rerum, an vero secus
    - Quaestio XVI: An haec divina scientia, ita propria Dei sit, ut ne animae quidem Christi communicari: queat: an vero secus
    - Usus doctrinae
  - Caput 3 (cols. 226-242): De veritate Dei
    - Quaestio I: An veritas sit in Deo: queat ve modis Deus dicatur esse veritas
      - Thesis: Veracis & veritatis nomen, rpriissime Deo attribuitur: & est Deus, veritas ipsa
      - Thesis II; Deus, veritas est in seipso, in suis operibus in suis verbis
    - Quaestio IV [sic]: Qualis veritas sit Deus
      - Thesis: Deus veritas est pruissima, prima ac suprema, sola aeterna, solaque immutabilis
    - Quaestio III: An in cognitione veritatis (que nimirum in sacris literis remelatur) sit intra salus posita, nec ne posita
      - Thesis: in vera cognitione doctrinae caelesits, per Spiritum sanctum in sacris literis patefactae, sita est salus nostra, eoque nobis per necessaria est ad salutem
    - Quaestio IV: Quinam ad huius veritatu cognitionem perveniant
      - Thesis: Tametsi omnes homines ad veritatis cognitionem per Evangelium vocantur: ad eam tamen non preveniunt, nini electi: eoque per Spiritum Sanctum efficaciter vocati
    - Quaestio V: Quaenam a nobis exigantur: ut ad veram & efficacem veritatis cognitionem perveniamus
      - Thesis: Ut ad cognitionem veritatis adducamur prater generalem quandam verbi Dei auditionem: orandus nobis est Deus, ut suum largiatur Spiritum: qui tum illius quaerendae desiderium in nobis excitet: tum nos ad eam, & quaerendam & inveniendam, retinendamque inducat.
    - Quaestio VI: Quanta sit vis & efficacitas divinae veritatis
      - Thesis: Est autem vis veritatis, maxima: ut nisi experientia atque usu, vere cognisci a nobis nequeat: nedum explicari
    - Usus doctrinae (cols. 239-42)
  - Caput 4 (cols. 242-326): De voluntate Dei
    - Quaestio I: An vere & proprie Deo attirbuatur voluntas
      - Thesis: voluntas vere & proprie attribuitur in Scritpuris Deo
    - Quaestio II: An quaerenda seu investiganda nobis sit voluntas Dei (nempe quid praeter se velit) & an possit: & quomodo possit cognoscit
      - Thesis: Debemus inquirere quae sit Dei erga nos voluntas: eaque certo cognosci potest
    - Quaestio III: An una & simplex, an vero multiplex sit Dei voluntas & si multiplex, quantam illae sint voluntates
      - Thesis: Voluntas Dei diversis respectibus, & una est, & multiplex
    - Quaestio IV: An mala etiam, velit Deus
      - Thesis I: Deus seipsum imprimis, tanquam omnium rerum finem, proprie vult: hoc est, suam gloriam & maiestatem
      - Thesis II: Deus praeter seipsum, omnia etiam alia, quae fecit, & facit: proprie & vere vult: eoque probat & amat
      - Thesis III: Malum poena, ut vocant, vult Deus: eoque voluntas Dei, primaria est efficiens causa, omnis poenae
      - Thesis IV: Pccatum, quatenus est poena praesedentis peccati: vult Deus & eam ipse instigit
      - Thesis V: Peccatum, quatenus actio est, sive interna, sive externa, vult Deus
      - Thesis VI: Peccatum, quatenus obligatio est ad mortem, & ad alias poenas dandas: vere Deus vult
      - Thesis VII: Peccatum proprie acceptum, quatenus scilicet nihil aliud est quam mera boni privatio, eoque merum malum: ac proinde, que actiones, per se alioquin bonae, inficiuntur, & peccata fiunt: Deus proprie non vult, nec velle potest
      - Thesis VIII: Etsi Deus peccata proprie non vult: ea tamen volens permittit
    - Quaestio V: Quanam differentia sit inter voluntatem, qua Deus vult vona & ollam, qua vult mala
      - Thesis: Etsi una tantum est Dei voluntas: alio tamen modo dicitur velle bona & alio mala: illa prorie haec improprie
    - Quaestio VI: An Deus, quae vale: ex necessitate ea velit, an vero libere
      - Thesis: Quae Deus vuylt de seipso: necessario vult: quae autem de creaturis, ea vult libere
    - Quaestio VII: An iis, quae vult: necessitatem, ut sint & fiant, imponat
      - Thesis: A voluntate divina, omnia necessitatem in se habent [tus hupodisiws]: non omnia autem necessitatem absolutam, sed quaedam vult fieri necessario, quaedam autem contingenter
    - Quaestio VIII: An aliquid subinde velit novit Deus: an vero, quaecunque vult, omnia uno acto ab aeterno voluerit
      - Thesis: Quidquid Deus vult: illud ab omnis aeternitate, uno constantique actu voluit & vult
    - Quaestio IX: An Dei voluntas, mutari, impedire, ve possit: an vero omnino sit immutabilis: Ac proinde an semper fiat
      - Thesis: Dei voluntas, hoc est, divina decteta, neque a Deo ipso sponte mutantur: neque quin impleantur ulla ratione impediri possunt: eoque voluntas Dei omnino immutabilis permanet
    - Quaestio X: An voluntas Dei secum aliquando pugnet, dum quaedam precipit, qua tamen non vult fieri: ac proinde an sint in Deo contraria voluntates. An vero una duntaxat, eaque sempre sibi constans
      - Thesis: In Deo minime sunt multa contrariaeque voluntates: sed una duntaxat: eaque sempre eadem, & constans
    - Quaestio IX[sic]: An voluntatis divina aliquae sit causa: & an ea sit inquirenda
      - Thesis I: Quod Deus quaedam simpliciter noluerit, aut nolit: causa huiusce voluntatis, praeter ipsius voluntatis beneplacitum, nulla est, neque etiam quaerenda est
      - Thesis II: Quod aliquibus ea bona nolit Deus, tam spiritualia, quam corporalia: & tam coelestia, quam terrena, quae aliis vult: vera primariaque causa, est ipsum divinae voluntatis beneplacitum
      - Thesis III: Quod Deus suam gloriam, suam bonitatem, denique seipsum velit: hoc facit neque ab ulla re permotus, neque secundum beneplacitum voluntatis sua, neque in aliquem finem: sed ex necessitate naturae. Quare magna stultitia, & intolerabilis audacia est, huisusce voluntatis causam quaerere, suamque gloriam velit Deus, interrogare
      - Thesis IV: Quod Deus, onn contentus voluisse se, suamque gloriam, in seipso: decreverit etiam, illam extra se communicare: Ac proinde quod elegerit quosdam, ut sint vasa misericoridae, in quibus suam patefaciat bonitatem: Et quosdam reprobarit, ut sint vsa irae, in quibus sua excerceat iudicia, suamque mundo ostendat potentiam: Huisce voluntatis, nulla praeter ipsius beneplacitum, assignari potest causa, aut etiam esse
      - Thesis V: Quod primaria, & quae immediate a Deo sunt effecta, tam ad praesentem vitam, quam ad spiritualem & coelestem pertinentia, operatus sit & operatur Deus: causa efficiens nulla est, nisi libera Dei voluntas seu dvinae voluntatis beneplacitum
      - Thesis VI: Ad secundaria effecta, & dona Dei quod attinet, horum non una tantum est causa: sed prima, perectaque causa, est ipsa sola Dei voluntas, altera vero, eaque imperfeta, sunt priora sive praecedentia Dei effecta & dona
      - Thesis VII
      - Thesis VIII: Quod Deus, tot tanque mala, quae fiunt, voluerit, ac velit permittere fieri: nullae plane movens causa est huius voluntatis, nisi ipsius beneplacitum
      - Thesis IX: Esti vero, voluntatis divinae, in iis, quae vult, tam bonis, quam malis, nulla plane efficiens causa, praeter suam [eudokian] aut assignari, aut ese potest, eaque re, nulla etiam sit quaerenda: multae tamen sunt finales causae multaeque rationes, quanquam non omnes cognosci a nobis possunt
      - Thesis X
    - Quaestio XII: An voluntas Dei semper sit iusta: ita ut etiam regula sit omnis iustitia
      - Thesis: Voluntas Dei, & semper iusta est: & regula omnis iustitiae
    - Quaestio XIII: An teneamur conformare voluntatem nostram, ad voluntatem divinam, & quomodo is fiat
      - Thesis: Suam quisque tenetur voluntatem ad voluntatem Dei conformare: non tam iis, quae ille a nobis vult, quam etiam in modo, quo vult: 7 in fine, propter quem vult
    - Quaestio XIV: Quid sit facere voluntatem Dei
    - Quaestio XV: An voluntas Dei, fieri possit voluntas creaturae alicuius, eique ita proprie communicari: ut quicquid illa creata substantia vult, id non alia, quam divina voluntate velit
      - Thesis
    - Usus doctrinae (cols. 318-26)
      - De duabus distinctis in Christo voluntatibus, diversisque actionibus
- Liber Quartus (cols. 325-426)
  - Caput 1 (cols. 325-342): De bonitate Dei
    - Quaestio I: An Deus vere sit bonus
      - Thesis I: Deus est modis omnibus vere bonus
      - Thesis II: Deus non solum vere bonus est: sed etiam sua ipsius bonitas
      - Thesis III: Deus solus est per se, eoque vere bonus
      - Thesis IV: In Deo nihil prorsus est ali: ac proinde neque ab eo aliquid mali procedit, aut procedere potest
      - Thesis V: Etsi, quae fecit Deus (fecit autem, & facit omnia:) omniae sunt, in suo quodque genere, valde bona, eoque multae diversaeque rerum sunt bonitates: una tamen est omnium bonitas, efficiens, exemplaris, finalis, eoque summum bonum Deus
    - Quaestio I [sic]: An ex aequo omnibus sit bonus, Deus
      - Thesis: Etsi Deus bonitatem suam tum omnibus communicat creaturis: non ex aequo tamen in omnes est bonus
    - Quaestio III: An bonitas Dei cedat aliquibus in malum, & quibus rationibus fieri possit, ut semper in bonum cedat
      - Thesis I Bonitas Dei cedit in malulm repobis, ipsorum vitio: atque in primis ex eius contemptu, difficentia, abusu
      - Thesis II: Vera & digna aestimatione, fiducia & usu bonitatis divine, fieri potest, ut ea nobis in salutem sempre cedat.
    - Usus doctrinae (cols. 340-42)
  - Caput 2 (cols. 342-358): de gratia Dei
    - Quaestio I: An in Deo sit Gratia: Quave sint huiusce nominis significata
      - Thesis: Deus suapte natura, gratisissimus est, & gratiae ipsa
    - Quaestio II: An gratia, id est favor, Deo proprie attibutatur & quidnam illa sit
      - Thesis II [sic]: Ubicunque sacrae litterae docent: hominem Gratia iustificari & servari: ibi non aliquid in nobis creatum aut infusum, sed purus & gratuitus Dei favor, nomine gratiae, significatur
    - Quaestio III: Ubinam sit Gratia Dei
      - Thesis: Gratia, qua proprie iustificamur, in solo est Deo: in nobis autem illius tantum efficax cognitio, seu sensus atque effecta
    - Quaestio IV: Erga quosnam sit Gratia Dei
      - Thesis: Gratia Deia, qua iustificantur homines, erga solos est effectos: & hos solos, ea dignatur Deus
    - Quaestio V: Per quemnam fiat haec Gratia
      - Thesis: Non solum Gratia, qua sumus electi, & iustificamur: verum etiam omnis alia, per Iesum Christum, nobis facta est, & comunicatur
    - Quaestio VI: Quandonam facta nobis sit Gratia & veritas per Christum
      - Thesis: Gratia haec Dei, etsi plenius, & clarius, quam unquam, per adventum Christi in carne, tum manifestata, tum reipsa exhibita, atque perfecta est: tamen ante Mundi constitutionem, in eodem Christo nobis, hoc est, Electis omnibus facta & data fuit
    - Quaestio VII: De causa huius Gratiae, efficient & finalis
      - Thesis: Gratia haec divina, neque aliunde ortum habete, quam a Dei bonitate, ac libera eius voluntate: neque alio spectat, quam ad electorum salutem, ipsiusque Dei & Christi gloriam: Ac proinde vere sicut gratuita, sic etiam firma est, & incommutabilis
    - Quaestio VIII: De effectis Gratiae
      - Thesis: Tatum abest, ut praeter bonitatem & voluntatem Dei, ulla gratiae causa ullibi, nedum in nobis reperiri possit: ut ea potius, causa sit prima, media, & postrema, omnium, quae propter nostram salutem facta sunt, quaeve in nos fuerunt collata, conferuntur, & adhuc conferenda sunt bona: praedestinationes, voactionis, fidei, iustificationis, sanctificaitonis, charitatis, bonorum operum, denique glorificationis, ac vitae aeternae: ac proinde Gratia fons est, medium, & consummatio totius salutis nostrae
    - Usus doctrinae (col. 358)
  - Caput 3 (cols. 359-370): De amore Dei
    - Quaestio I: An Amor proprie in Deum competat
      - Thesis: Amor proprissime in Scripturis Deo attribuitur
    - Quaestio II: Quanam Deus, praeter se, amet
      - Thesis: Deus praeter se, omnia, quae abs se condita sunt, amat
    - Quaestio III: An, cum omnia, quae sunt extra se, Deus amor, omnia etiam aeguali amore prosequatur?
      - Thesis: Etsi Deus omnia abs se condita amat: non omnia tamen aequaliter amat
    - Quaestio IV: An Deus semper magis diligat melira, quam minus bona
      - Thesis: Deus meliores sempre magis diligit, quam minus bonos
    - Quaestio V: Qualis sit amor Dei erga nos electos
      - Thesis: Amor Dei erga nos gratuitus est, immensus, & constans, seu sempiternus
    - Usus doctrinae (cols. 368-70)
  - Caput 4 (cols. 370-393): De Misericordia Dei
    - Quaestio I: An Misericordia, vera & prprie attibuatur Deo
      - Thesis I [sic]: Nomen Misericordiae, Deo in scripturis proprie attibutitur
    - Quaestio II: Undenam sit misericoria in Deo
      - Thesis: Misericorida in Deo, a gratuito erga nos amore proficiscitur
    - Quaestio II [sic]: Erga quosnam sit Misericorida Dei & quotuplex
      - Thesis: Misericorida Dei ad omnia quidem, quae in aliquibus sint miseriis, extenditur longe tamen alia est misericordia, quam facit electis, ab ea, quam reprobus, aliisve rebus a se contidis imperitur
    - Quaestio IV: Quam magna sit Dei misericordia
      - Thesis: Misericoridia Dei tam magna est: ut a nobis neque explicari, neque etiam percipi possit
    - Quaestio V: Quandiu locus sit misericordia Dei?
      - Varia de misericorida Dei, post hanc vitam peccata condonantis senteniae
      - Ab antiqua Eccclesiae confuttudine orandi pro mortuis, non evinci urgatorium. Undenam haec consuetudo, pro quibu s & quas ob causas preces conceptae sint
      - Quo sensu vetus Ecclesia precatae sit , aliquando remissionem peccatorum defunctes
      - Thesis: Misericordiae Dei, qua remittuntur peccata, nullius post hanc vita relinquitur locus, iustitia, qua cuidque, quod promeritus est, redditur, omnia ibi ad finem usque mundi occupante
    - Usus doctrinae (col. 393)
  - Caput 5 (cols. 393-405): De Iustitia Dei
    - Quaestio I: An nomen iustitiae, proprie Deo attribuatur. Ac proinde an vere & proprie Deus dicatur esse iustus
      - Thesis: Iustitiae nomen, propriissime Deo attribuitur: ac proinde Deus solus vere & prprie iustus est
    - Quaestio II: Quotuplex sit iustitia, qua Deus iustus appellatur
      - Thesis: Etsi reipsa una tantum est Dei iustitia; Diversis tamen respectibus multiplex dici potest
    - Quaestio III: An ita sit iustus: ut omnia etiam, quae vult & facit, iusta sint: & quae huius sit ratio
      - Theis: Itaque iustus est Deus: ut quicquid facit iustum sit
    - Quaestio IV: An in operibus iustis Dei, aliquando ita splendeat iustitia: ut nulla ibi appareat misericordia, an vero in omnibus, reuceat etiam clementia Dei
      - Thesis: Nihil agit Deus etiam ut iustus iudex, quin in eo opera quoque utuatur misericorida
    - Usus doctrinae (col. 405)
  - Caput 6 (cols. 405-416): De ira Dei
    - Quaestio I: An proprie Deo attribuatur ira
      - Thesis: Ira, eo sensu, quo Scriptura dant illam Deo, vere & proprie ei attbiuitur
    - Quaestio II: Quibusnam irascatur Deus, & quibus de causis
      - Thesis: Deus peccatoribus omnibus, tam electis, quam reprobis irascitur, quanquam longe diversa ratione, idque nullam aliam ob causam, quam propter peccata
    - Quaestio III: Quibusnam potissimum peccatis, ignis irae Dei accendatur
      - Thesis: Tametsi omne peccatum, materia est idonea, ad ignem irae Dei accendendum: Tamen certa quaedam sunt flagitia, quibus hic ignis in magnas solet flammas longe lateque parentes erumpere
    - Quaestio IV: Quam magna sit, & quam metuenda ira Dei
      - Thesis: Maior et gravior est ira Dei adversus homines, etiam electos, propter peccata, quam existimari possit ab ipsis hominibus: Ac proinde nemini est metuenda
    - Quaestio V: An possit praecognosci, praecaveri, & accensa extingui ira a Dei
      - Thesis: Ira Dei publica, praecognosci utcunque potest: atque etiam placari
    - Usus doctrinae (cols. 415-16)
  - Caput 7 (cols. 416-420): De Odio Dei
    - Quaestio I: An odium vere attribuitur Deo
      - Thesis: Odium, en sensu, quo Scripturae Deo illud tribuunt: vere Deo convenit, & proprie attribuitur
    - Quaestio II: Auae nam oderit Deus
      - Thesis: Tria in scripturis legitur Deus odisse: reprobos, etiam antequam createntur: eosdem factos impios: & ipsam impietatem: electos odit nunquam
    - Usus doctrinae (col. 420)
  - Caput 8 (cols. 420-426): De Dominatu Dei
    - Quaestio I: An nomen Domini vere attribuatur Deo
      - Thesis: Nomen Domini propriissime, primo & per se attribuitur Deo: eoque verus est Dominus
    - Quaestio II: Quorum sit Dominus, ipse Deus
      - Thesis: Deus, Dominus est rerum omnium
    - Quaestio III: Ad quaestionem vero: Qualis Dominus, iis respondet thesibus
      - Thesis I: Deus non solum verus omnium rerum Dominus est: verum etiam primus & supremus, omnium allorum Dominorum Dominus
      - Thesis II: Deus solus a se ipse est Dominus, & ideo [autokurios]
      - Thesis III: Solus Deus absolutus & liberrimus est omnium Dominus
    - Usus doctrinae (cols. 425-26)
- Liber Quintus (cols. 425-588)
  - Caput 1 (cols. 425-475): De providentia Dei
    - Quaestio I: An vere in Deo sit providentia
      - Thesis: Providentia vere ac proprie Deo convenit
    - Quaestio II: An omnia simpliciter tam minima, quam magna, regantur providentia Dei
      - Thesis: Non solum mundus in universum, sed & singula, quae in mundo sunt, tam prava & vilia, quam magna & nobilia: & tam hominum voluntates, quam quae carent electione, divinae providentiae subiecta sunt
    - Quaestio III: Quonam modo Deus curam rerum omnium gerat: An immediate per sese: An vero per media, ut per causas secundas
      - Thesis I; Providentia in Deo, immediate a Deo est: Ac proinde Deus per sese citra ullum medium, curam omnium in seipso gerit
      - Thesis II: Deus omnia operatur regitque Mundum, & singula, quae in eo sunt, ordinarie quidem per media, saepissime tamen extra ordinem sine mediis, nonnunquam etiam contra media
    - Quaestio IV: An providentia Dei immutabilis sit: Et si est, An propterea necessitatem rebus imponat
      - Thesis I: Providentia Dei omnino immutabilis est
      - Thesis II: Providentia Dei, tanquam prima & immutabilis rerum omnium causa, necessitatem quidem rebus omnibus, hoc est, causis secundis, ut hoc aut illud efficiant, eoque & effectis, ut ita eveniant, imponit, Quia tamen naturas rerum : secunarumque causarum, quarum aliae ad certa effecta sunt definitae aliae vero indefinitae, non tollit, sed potius conservat: idcirco sit[?], ut quanquam respectu causae primae, omnia certo prospicientis & immutabiliter ordinarntis, omnia immutabilis necessitate eveniant: respectu tamen causarum secundarum, non coacti, sed iuxta suas naturas operantium, alia eveniant necessario, alia vero contingenter: divina providentia, a fine usque ad finem fortiter pertingente, & omnia utiliter disponente
    - Sophismatum contra doctrinam de providentia Dei: refutatio
    - Usus doctrinae (cols. 468-75 [i.e. 472-75])
  - Caput 2 (cols. 476-581) De praedestinatione
    - Primae huius secundi capitis pars: De praedestinatione in genere
      - Quaestio I: An praedestinatio, electio, reprobatio, proprie Deo attribuantur
        Thesis: Ut praescientia, sic etiam praedestinatio, electio, reprobatio, in Deo sunt: & proprium Dei est, sicut omnia praescire, sic etiam homines eligere, reprobare, praedestinare, aut ad vitam aut ad mortem
      - Quaestio II: Utrum praedestinatio sit aeternae: an vero dicendum sit, Deum semper praedestinare, non autem praedestinasse
        Thesis I: Aeterna est Dei praedestionatio: vereque dicitur Deus ante Mundi constitutionem praedestinasse
      - Quaestio III: Utrum praedestinatio facta sit cum conditione vel fidei vel operum futurorum
        Thesis: Deus sine ulla prorsus conditione, quos ad vitam, ad vitam: & quos ad mortem elegit, aut rprobavit
      - Quaestio IV: Quorumnam sit praedestinatio
        Thesis: Neque omnes homines ad vitam aeternam electi, neque omnes ad mortem aeternam reprobati: sed, alii ad vitam, alii ad mortem, ante Mundi constitutionem, destinati fuerunt
      - Quaestio V: An sit certus numerus electorum, & reprobatorum: ita ut nec augeri, nec minui possit
        Thesis: Ita certus est apud Deum, certorum hominum ad vitam electorum, & certorum ad mortem reprobatorum, numerus: ut is, neque augeri, neque minui, neque alterari possit
      - Quaestio VI: An praedestinatio sit immutabilit: ita ut nec electus fieri possit reprobus, neque reprobus, electus
        Thesis: Firma est & immutabilis: tum electio, tum reprobatio: ita ut nec electi fieri ossint reprobi: nec reprobi electo: ac proinde nec illi damnari, necessi servari. Quare tam uni necessario servantur, quam alteri necessario damnantur
    - Altera Pars: De praedestinatione Sanctorum
      - Quaestio I: An quisque teneatur credere, & persuasum habere, se esse ex numero[?] Electorum: & quomodo persuasus esse possit
        Thesis I: Quisque mandato Dei tenetur credere, se ad salutem aeternam, in Christo fuisse electum ac praedestinatum: maxime autem is, qui fidem in Christum profitetur
        Thesis II: Electi, & soli, & omnes, non solum vere possunt fieri, sed etiam, suo tempore, in hoc Mundo fiunt reipsa certi, de sui ad aeternam vitam in Christo electione, idque non uno, sed multis modis
      - Quaestio II: An Christianus homo debeat de fratrum in Christo praedestinatione confidere: deque nomine desperare
        Thesis: Christianus homo debe, non solum de sui in Christo praedestionatioe, persuasus esse: verum etiam idem de suis in Christo fratribus confidere: de aliis autem non desperare
      - Quaestio III: An elecito facta sit ex pravisis meritis nostris: an vero ex solo Dei beneplacito & gratia in Christo
        Thesis: Quotquot ad vitam electi sunt: is ex solo, gratutitoque divinae voluntatis proposito, non autem propter ulla praevisa ipsorum bona opera, vel interna, vel externa, ad gloriam praedestinati sunt
      - Quaestio IV: An sine medio electi simus, an vero secus: & quodnam illud sit
        Thesis: Quotquot ad aeternam vitam electi sunt, ita in Christo electi sunt, ut extra Christum nemo sit electus
      - Quaestio V: An Qui ad finem, vitam nimirum aeternam: iidem etiam ad media sint praedestinai: & quantam illa sint
        Thesis: Quicunque ad finem praedestinati sunt, ii etiam omnes ad ea media, sine quibus finem consequi non possunt sunt praedestinati. Ac proinde ut ad finem propter electionis firmitudinem, necessario tandem electi perveniunt: ita etiam propter eadnem firmitudeinem, per media ad finem ordinata, iidem deducantur & ambulent, necess est
      - Quaestio VI: De causis invantibus[?]: an scilicet precibus bonisque operibus invari possit praedestionatio, nec ne possit
        Thesis: Precibus piisque aliis operibus, tam nostris, quam aliorum piorum hominum: dinviae quidem nunquam mutatur praedestionatio, sicuti neque horum respectu fuit ab aeterno facta: ad praedestinationis tamen cum alia effecta, tum finem consequendum, illis invamur[?]
      - Quaestio VII: Quis & quotuplex sit finis aeterna electionis
        Thesis: Finis electionis divinae, proprie duplex est: glorificatio hominum electorum, & gloria Dei eligentis
    - Tertia Pars: De reprobatione
      - Quaestio I: De causa reprobationis efficiente: an Deus ab aliqua alia re adductis fuerit ad eos reprobandos, quos reprobavit, quam a sue liberae voluntatis propositio
        Thesis: Ut praevisa Sanctorum fides, ac opera bona, causa non fuerunt electionis eorum: Sic praevisa impiorum infidelitas, aut alia peccata, minime fuerunt causa, cur a Deo fuerint reprobati Sed sicut illos elegit in Christo, secundum propositum voluntatis suae: sic hos reprovati, secundum idem propositum voluntatis suae: quanquam illos misericorditer elegit, hos autem isute reporobavit
      - Quaestio II: Quaenam reprobationem consequuntur
        Thesis I: Tria sunt, quae Reprobationem consequuntur: privatio gratiae: peccata: & ponae peccatorum
        Thesis II: Ut semel ab aeterno Deus a gratia electionis & salutis in Christo abiecit eos, quos reporobos vocamus: ita eosdem eo destinavit, ut nunquam gratiae, quae serventur, vocationis nimirum, fids, & iustificationis participes fiant
        Thesis III: Deus, ut volens permisit Adamus peccare, & in eo omnes homines: & ut quotidie etiam permittit tam pios quam impios labi in peccata: Sic quoque ab aeterno decrevit, ut omnes peccare permitteret. Quare non falso dicitur, universos homines eo fuisse ordinator, ut permitterentur peccare
        Thesis IV: Deus, ut sua gratia destituit reprobos, ut non possint non peccare: ita etiam eos ad hanc conditionem destinavit, ut non quaeant non facere ex sua natura, hoc est, varia admittere scelera
        Thesis V: Deus, ut in nomine autor est peccati, quatenus peccatum est, ita neminem ad peccatum, quatenus peccatum est, admittendum praedestionavit
        Thesis VI: Ad peccatum tamen, ut peccatum est, quatenus ex gloria Dei, bonitate ipsius Dei, illustranda erat, atque illustratur: tam electi, quam reprobi, fuerunt praeordinati
        Thesis VII: Qui peccant, ad ea quae agunt, quatenus actiones quaedam sunt, praeordinati fuerunt
        Thesis VIII: Quoscunque induranti, excaecatque Deus: eos ad indurationem & excacationem eo respectu praeordinavit, quo etiam excacat & indurat. Indurat autem & excacat, quatenus excacatio & induratio poenae sunt peccatorum, non autem quatenus peccata sunt
        Thesis IX: Ut ad nulla alia peccata, quatenus simpliciter peccata sunt, Deus quempiam praeordinavit: ita neque ad has poenas, quatenus peccata sunt, praeordinasse dicendus est
    - Quaestio III: Quanam causa finales sint reprobationis
      - Thesis: Duae sunt in summa finales causae, propter quas Deus reprobavit, quos reprobavit: ipsius Dei gloria, & electorum salus
    - Quarta Pars: Ubi sophismata adversus sanam de praedestinatione doctrinam refelluntur
    - Usus et praedicatio doctrinae de praedestione (cols. 572-81)
      - Quaestio: An praedicanda sit haec doctrina: & quando utiliter praedicari possit
        Thesis: Doctrina de praedestionatione, neque omnino supprimenda est, neque in Scholis tantum inter doctos explicanda: verum etiam ad populum in concionibus praedicanda: modo id & sobria, & prudenter, eoque ad aedificationem fiat
  - Caput 3 (cols. 581-588) De libro vitae
    - Quaestio I: An proprie Deo attribuatur liber vitae. Et quid iste sit: & cuiusname viate liber dicatur
      - Thesis: Improprie quidem, liber Deo attribuitur: Res tame por hand metaphoram significata, ita propria est Dei, ut alii conveniat nemini
    - Quaestio II: An aliquis in libro vitae semel inscripturs, inde expungi ac deleri possit: & quid sit deleri de libro vitae, seu de libro viventium
      - Thesis: Qui semel in libro aeternae vitae a Deo scripti sunt, ii expungi inde amplius non possunt
- Indices

Tomus III (1619): De Operibus Dei inter spacium sex dierum creatis. (cols. 1-864)
- Dedication (by sons and heirs): Johann Casimir and Elector Frederick IV
- Pars Prima (cols. 1-216)
  - Liber 1 (cols. 1-58)
    - Caput 1 (cols. 1-7)
    - Caput 2 (cols. 7-17)
    - Caput 3 (cols. 17-46)
    - Caput 4 (cols. 46-58) De Coelo Beatorum
  - Liber 2: De angelis in genere (cols. 57-96)
    - Caput 1 (cols. 57-59)
    - Caput 2 (cols. 59-60)
    - Caput 3 (cols. 60-70)
    - Caput 4 (col. 70) De simplicitate angelorum
    - Caput 5 (cols. 70-73) De algelorum creatione
    - Caput 6 (cols. 73-75) De qualitate naturae, in qua creati fuerunt Angeli
    - Caput 7: De angelorum mutabilitate et immutabilitate (cols. 75-77)
    - Caput 8: De apparitionibus angelorum (cols. 77-82)
    - Caput 9 (cols. 82-84)
    - Caput 10: De motu angelorum, deque loco per quem, et tempore quo moventur (cols. 84-86)
    - Caput 11: De loco angelorum (cols. 86-88)
    - Caput 12 (cols. 88-89)
    - Caput 13: De numero angelorum (cols. 89-91)
    - Caput 14: De hierarchiis ordinibusque Angelorum (cols. 91-96)
  - Liber 3: De Angelis bonis (cols. 95-166)
    - Caput 1: De propriis angelorum nominibus (cols. 97-99)
    - Caput 2: De causa, cur aliis cadentibus, alii in veritate persisterint (cols. 99-104)
    - Caput 3: De confirmatione angelorum in gratia (cols. 104-106)
    - Caput 4: De libero angelorum arbitrio (cols. 106-108)
    - Caput 5: De cognitione angelorum (cols. 108-110)
    - Caput 6: De modo, quo angelus cognoscit (cols. 110-115)
    - Caput 7: De iis quae norunt angeli (cols. 115-116)
    - Caput 8: An singularia, et quaecunque hic fiunt ab angelis cognoscantur (cols. 116-119)
    - Caput 9: An angeli cogitationes nostras, desideria, & affectus intelligant (cols. 119-120)
    - Capt 10: An cognitionem futurorum, et mysteriorum gratiae teneant (cols. 120-125)
    - Caput 11: An perfecta sit angelorum cognitio (cols. 125-129)
    - Caput 12: De libera voluntate de que virtutibus Angelorum (cols. 129-132)
    - Caput 13: De affectionibuts, amore; odio, ira, &c. (cols. 132-135)
    - Caput 14: De officiis angelorum (cols. 135-142)
    - Caput 15: An cuique homini certus Angelus, que curet, destinatus sit (cols. 142-145)
    - Caput 16: De dissidiis Angelorum (cols. 145-147)
    - Caput 17: De Angelorum desertione (cols. 147-148)
    - Caput 18: De potentia Angelorum (cols. 148-154)
    - Caput 19: De linguis ac locutionibus Angelorum (cols. 155-157)
    - Caput 20: De missionibus Angelorum ad nos: deque eorum apparitionibus (cols. 157-159)
    - Caput 21: An angeli opus habuerint Cristo Mediatore (cols. 159-164)
    - Caput 22: De angelorum invocatione (cols. 164-166)
  - Liber Quartus: De Angelis malis (cols. 167-216)
    - Caput 1: De nominibus daemonum (cols. 168-170)
    - Caput 2: De peccato Angelorum (cols. 170-173)
    - Caput 3: De Angelorum qui peccarunt multitudine (cols. 173-174)
    - Caput 4: De poeins cacodaemonum (col. 174)
    - Caput 5: De spirituali, ea que perpetua totius illorum naturae poena que perpetuo afficiuntur (cols. 174-175)
    - Caput 6: De poena in voluntate (cols. 175-176)
    - Caput 7: De poena in intellecutu (cols. 176-179)
    - Caput 8: De diabolica rerum futurarum praecognitione et vaticinatione (cols. 179-182)
    - Caput 9: An cogitationes cordium nostrorum cognoscere possint; et quonam modo (cols. 183-184)
    - Caput 10: De vi et potentia Daemonum (cols. 184-188)
    - Caput 11: De potentia daemonum in animas nostras (cols. 189-191)
    - Caput 12: De potentia Daemonum in edendis portentis (cols. 191-195)
    - Caput 13: De finitat et certis terminis limitata daemonum potestate atque potentia (cols. 195-198)
    - Caput 14: De praecipuis studiis et operibus daemonum (cols. 198-200)
    - Caput 15: De magicis artibus (cols. 200-203)
    - Caput 16: De incubis et succubis (cols. 203-204)
    - Caput 17: De distinctis inter cocodaemones officiis (cols. 205-207)
    - Caput 18: De officiis Daemonum (cols. 207-208)
    - Caput 19: De dolore ac poena, qua a rebus externis afficiuntur, & afficiendi sunt Cacodaemones (cols. 208-211)
    - Caput 20: De usibus huius doctrinae de Daemonibus (cols. 211-212)
    - Caput 21: De pugna, quam habemus et habere nos vult Deus cum diabolis (cols. 212-216)
- Pars Secunda: De operibus Dei visibilibus sensuique subiectis (cols. 217-480)
  - Liber Primus (cols. 217-274)
    - Caput 1 (cols. 217-224)
    - Caput 2: De contextu Mosis (cols. 224-249)
    - Caput 3: De primis principiis in genere (cols. 249-251)
    - Caput 4: De materia, Forma, Privatione (cols. 251-255)
    - Caput 5: De Causis (cols. 255-257)
    - Caput 6: De Motu (cols. 257-267)
    - Caput 7: De Tempore (cols. 267-270)
    - Caput 8: De loco et vacuo (cols. 270-274)
  - Liber Secundus (cols. 273-320)
    - Caput 1: Explanation of Gen. 1:6-10 (cols. 273-281)
    - Caput 2: De primis Mundi partibus (cols. 281-284)
    - Caput 3: De Coelo prima Mundi parte (cols. 284-291)
    - Caput 4: De Elementis in universum (cols. 291-310)
    - Caput 5: De singulis elementis (cols. 310-320)
  - Liber Tertius (cols. 319-400)
    - Caput 1: De Meteoris, quae nomine aquarum ——— significata fuerunt (cols. 319-329)
    - Caput 2: De ignitis, seu de primo meteorum genere (cols. 319-338)
    - Caput 3: De non vere ignitis: Hoc est, de variis quae in coelo cernuntur, nudis imaginibus arque coloribus (cols. 338-363)
    - Caput 4: De Aereis Meteoris (cols. 363-378)
    - Caput 5: De Meteoris Aqueis (cols. 378-386)
    - Caput 6: De Terreis Meteoris (cols. 386-400)
  - Liber Quartus (cols. 401-412)
    - Caput 1: De aquis sub firmamento (cols. 401-409)
    - Caput 2: De fluminibus, lacubus, fontibus, thermis, aliisque extra Oceanum aquis (cols. 409-412)
  - Liber Quintus (cols. 411-426)
    - Caput 1: De terra aquis detecta (cols. 411-417)
    - Caput 2: De plantis et stirpibus en tera productis (cols. 417-423)
    - Caput 3: Locus communis de Plantis seu stirpibus (cols. 423-426)
  - Liber Sextus (cols. 427-460)
    - Caput 1: De opere quartae Diei, Hoc est de Luminaribus Coeli, Sole, Luna, Planetiis, Stellis, &c. (cols. 427-443)
    - Caput 2: Quaestiones in quartum diem (cols. 443-460)
  - Libers Septimus: De operibus Quintae Diei: hoc est, de piscibus & evibus, etc. (cols. 459-480)
    - Caput 1: Contextus Mosis explicatur (cols. 459-475)
    - Caput 2: Summa doctrinae de animalibus: ac primum in genere (cols. 475-480)
- Pars Tertia: Quae est ——————, deque aliis ad eum pertinentibus, ad lapsum usque: eoque & de humano connubio ad finem usque Mundi duraturo (cols. 479-864)
  - Liber Primus: De hominis creatione: que ex visibili & invisibili constat natura (cols. 479-540)
    - Caput 1: Contextus Mosis (cols. 479-540)
  - Liber Secundus: De hominis creatione (cols. 541-678)
    - Caput 1 (cols. 541-554)
    - Caput 2: De Anima (cols. 554-573)
    - Caput 3: De partibus & potentiis animae: quae est altera de anima quaestio (cols. 573-598)
    - Caput 4: De unitate animi humani (cols. 598-604)
    - Caput 5: De origine animorum, explicationem continet (cols. 604-627)
    - Caput 6: De unione animae cum corpore (cols. 627-634)
    - Caput 7: De Actionibus animae (cols. 635-638)
    - Caput 8: De immortalitate animorum (cols. 638-678)
  - Liber Tertius: De statu primi hominis ante lapsum (cols. 677-726)
    - Caput 1: De imagine Dei, ad quam creatus fuit homo (cols. 677-693)
    - Caput 2: De iustitia originali (cols. 693-704)
    - Caput 3: De liero primorum parenttum ante lapsum arbitrio (cols. 704-714)
    - Caput 4: De variis ad statum primi hominis ante lapsum pertinentibus (cols. 715-726)
  - Liber Quartus: De coniugio Adami & Evae, et deinceps (cols. 727-864)
    - Praefatiuncula (cols. 727-729)
    - Caput 1: De sponsalibus (cols. 729-820)
    - Caput 2: De Matrimonio (cols. 820-832)
    - Caput 3: De divortiis (cols. 832-847)
    - Caput 4: De mundi gubernatione (cols. 847-864)
- Indices

VOLUME TWO

Tomus IV (1617): De primi hominis lapsu (published as Tractationum theologicorum volumen).
- Dedication (by heirs and sons): Hadriano Borka Regenwald et Stramel, & Johann Christophoro Agrum in Veiersberg
- Index
- Liber Primus (cols. 1-872)
  - Caput 1: De malo in genere, ubi differitur (cols. 1-6)
  - Caput 2: In quo de malo docetur (cols. 6-12)
  - Caput 3: De malo culpae seu peccato in genere (cols. 12-30
  - Caput 4: De peccato originali in genere (cols. 30-62)
  - Caput 5: De peccato oringiali in renatis (cols. 62-87)
  - Caput 6: De libero arbitrio in homine post ipsum non renato (cols. 87-136)
  - Caput 7: De viribus liberi arbitrii in homine renato (cols. 146-158)
  - Caput 8: De peccato actuali (cols. 158-171)
  - Caput 9: De peccato, seu blasphemia in Spiritum sanctum (cols. 172-185
  - Caput 10: De lege in Genere [De lelge, per quam cognitio peccati] (cols. 185-221)
  - Caput 11: De decalogo (cols. 221-234)
  - Caput 12: De primo praecepto (cols. 234-263)
  - Caput 13: De religione veroque cultu et eius partibus (cols. 263-363)
  - Caput 14: De secundo praecepto (cols. 363-379)
  - Caput 15: De imaginibus (cols. 379-410)
  - Caput 16: De cultu Dei externo (cols. 410-494)
  - Caput 17: De vitiis externo vero cultui oppositis (cols. 494-547)
  - Caput 18: De tertio praecepto (cols. 547-648)
  - Caput 19: De quarto praecepto (cols. 648-856)
  - Caput 20: De quinto precepto (cols. 856-858)
  - Caput 21: De sexto praecepto (cols. 858-859)
  - Caput 22: De septimo praecepto (cols. 859-860)
  - Caput 23: De octavo praecepto (cols. 860-861)
  - Caput 24: De non praecepto (cols. 861-862)
  - Caput 25: De decimo praecepto (col. 862)
  - Caput 26: De fine legis divinae (cols. 862-867)
  - Caput 27: De usu seu officio legis (cols. 867-870)
  - Caput 28: De legia observatione (cols. 870-872)
- Index

Tomus V [link to 1613 ed.]: Commentarium in Hoseam Prophetam. (pp. 1-207)
- Dedication (by sons and heirs): Provinciarum Belgii confoederatarum ordinibus generalibus
- Prolegomenon (pp. 1-3)
- Caput 1 (pp. 3-29)
- Caput 2 (pp. 29-57)
- Caput 3 (pp. 57-64)
- Caput 4 (pp. 64-83)
- Caput 5 (pp. 83-102)
- Caput 6 (pp. 102-116)
- Caput 7 (pp. 116-131)
- Caput 8 (pp. 131-146)
- Caput 9 (pp. 146-169)
- Caput 10 (pp. 169-175)
- Caput 11 (pp. 175-181)
- Caput 12 (pp. 181-193)
- Caput 13 (pp. 193-200)
- Caput 14 (pp. 200-207)
Tomus VI (1617):
- In D.Pauli epistolam ad Ephesios Commentarius. (pp. 1-262)
  - Dedication (by sons & heirs): Dn. Coss. et senatoribus urbis ultraiectinae
  - Oratio de aperiendis in ecclesia scholis, deque opera sacrarum literatum studiis comprimis danda (n.p. [12pp.])
  - Dedication (sons & heirs): D. Phlippo Ludovico et Alberto, FF. Comitibus in Hanavv & Rinnek, Dominis in Minzenberg, &c. (fol. **3r-v)
  - Ad Lectorem (n.p. [1p.]
  - Prolegomena (pp. 1-2)
  - Caput 1 (pp. 2-46)
  - Caput 2 (pp. 46-92
    - Loci theologici ex secundo capite (pp. 78-92)
  - Caput 3 (pp. 92-120)
    - Loci (pp. 117-120)
  - Caput 4 (pp. 120-178)
  - Caput 5 (pp. 178-250)
    - Loci (pp. 211-250)
      - De sacrificio Christi (pp. 211-216)
      - De baptismo (pp. 216-230)
      - Doctrinae, ex postrema parte cap. 5 ad Ephes. (pp. 230-250)
        
        Primus locus: Submission of wives (pp. 230-232)
        
        2ndus locus (pp. 232-234)
        
        Tertius locus: De coniugio spirituali (pp. 234-250)
  - Caput 6 (pp. 250-262)

In D.Pauli epistolas ad Philippenses, Colossenses et Duas ad Thessalonicenses commentarius (cols. 1-521)
- Epistola ad Philipenses (cols. 1-242)
  - Prolegomena (cols. 1-4)
  - Caput 1 (cols. 4-77)
    - Doctrinae vv.12-27 (cols. 43-59)
    - Doctrinae vv. 27-fin (cols. 69-77)
  - Caput 2 (cols. 77-167)
    - Doctrina ex hoc contextu. De timore Dei (cols. 144-147)
  - Caput 3 (cols. 168-218)
    - Doctrina: De gaudio Christiano (cols. 169-172)
    - De cavendis falsis doctroibus (cols. 173-176)
  - Caput 4 (cols. 218-242)
- Epistola ad Colossenses (cols. 241-360)
  - Prolegomena (cols. 241-243)
  - Caput 1 (cols. 243-277)
  - Caput 2 (cols. 277-321)
  - Caput 3 (cols. 321-352)
  - Caput 4 (cols. 352-360)
- Epistola Prima ad Thessalonicenses (cols. 359-424)
  - Prolegomena (cols. 359-360)
  - Caput 1 (cols. 360-373)
  - Caput 2 (cols. 373-395)
  - Caput 3 (cols. 396-400)
  - Caput 4 (cols. 400-413)
  - Caput 5 (cols. 413-424)
- Episola secunda ad Thessalonicenses (cols. 424-521)
  - Dedication (by M. Quirinus Reuterus): Johann Heresbachio (cols. 426-427)
  - Prolegomena (col. 428)
  - Caput 1 (cols. 428-449)
    - Theses. De poenis impiorum (cols. 444-449)

[Continued by Quirinus Reuterus]

Caput 2 (cols. 450-508)
Caput 3 (cols. 508-521)
In supplementum comentarii magni illius theologi D. Hieronymi Zanchii super alteram Divi Pauli ad Thessalonicenses Epistolam [1p.]
Indeces (n.p. [17pp.])

In primam Epistolam Iohannis (cols. 1-136)
- Prolegomena (cols. 1-8)
- Caput 1 (cols. 8-65)
  - Loci Theologici ex primo cap. (cols. 21-65)
    - De scriptis Propheticis & Apostolicis (cols. 21-22)
    - De Christo, loci septem (col. 22)
    - De officio ministrorum in Ecclesia (col. 23)
    - De Ecclesia (cols. 23-24)
    - De vera felicitate (col. 24)
    - De scriptis Apostolis (col. 24)
    - De Deo (cols. 24-25)
    - De Christo (col. 25)
    - De comunione sanctorum cum Deo (cols. 25-26)
    - De Ecclesia (col. 26)
    - De cognitione nostri (col 26)
    - De peccato (cols. 26-27)
    - De confessione peccatorum (cols. 27-65)
    - De certitudine salutis (col. 65)
  - Caput 2 (cols. 65-136)
    - Loci ex prima parte cap. 2 (cols. 75-108)
      - De scriptis Propheticis & Apostolicis (col. 75)
      - De lege (col. 75)
      - De peccato (cols. 75-76)
      - De ministerio & ministris verbis (col. 76)
      - De fiducia & spe (col. 76)
      - De Christo (cols. 76-77)
      - De redemptione per Christum (col. 77)
      - De homine Christiano (col. 77)
      - De oratione seu invocatione (cols. 77-106)
      - De fide (cols. 106-107)
      - De cognitione Christi & Dei (col. 107)
      - De charitate qua Deum diligimus (col. 107)
      - De bonus operibus (cols. 107-108)
      - De iustificatione (col. 108)
    - Loci from ch. 2:7-18 (cols. 125-
      - De scriptis Apostolicis (cols. 125-126)
      - De Christo (col. 126)
      - De imitatione Christi (col. 126)
      - De charitate, seu de dilectione fraterna (cols. 126-127)
      - De odio fraterno (cols. 127-128)
      - De amore Dei, seu erga Deum (col. 128)
      - De fide (col. 128)
      - De cognitione Dei & Christi (col. 128)
      - De institutione puerorum (col. 128)
      - De remissione peccatorum (col. 129)
      - De fortitudine (col. 129)
      - De ecclesia (col. 129)
      - De hoc Mundo, de iis quae in Mundo sunt, & de Mundi amore (col. 129)
      - De impiis (cols. 129-130)
      - De peccato (col. 130)
      - De voluntate Dei (col. 130)
      - De anima humana (col. 130)
      - De stimulis ad —— incitantibus, tam ex hoc contextu, quam ex aliis Scriturae dictis, desumptis (cols. 130-136)

VOLUME THREE (n.d.) Tomes 7-8 are bound together

Tomus VII (1618):
- Miscellaneorum Libri Tres. (cols. 1-440)
  - Liber Primus (cols. 1-62)
    - Epistola ad principem H.M. Phillipum Seniorem Lantgravium (cols. 1-42)
    - Epistola ad Lectorem (col. 42)
    - Epistola ad Iohannem Wolphium Tigurinum (cols. 42-46)
    - Supplication Zanchii quam post compoistionem reversus ex finibus Italize, amplissimo senatui offerre decreverat: sed postea, ne dunuo pax turbaretur, non obtulit: cum explicatione articulorum Concordia (cols. 45-62)
  - Liber Secundus (cols. 63-440)
    - Theses aliquot Zanchio, Argentinae, cum ibi Theologiam profiteretur, a quibusdam obiecta, atque partim ut novae, partim ut haereticae damnatae: ab Academiis vero & Ecclesiis aliquot, doctisque & piis Theologis in Germania, partim ut probabiles, partim ut piae & orthodoxae, datis & scriptis suis iudiciis comprobatae (cols. 63-64)
    - Iudicium academiae et ecclesiae Marpurgensis (cols. 65-72)
    - Iudicium Scaphusianae ecclesiae (col. 72)
    - Iudicium ecclesiae scholaeque Tigurinae (cols. 72-75)
    - Iudicium ecclesiae et academiae Basiliensis (cols. 75-76)
    - Epistola de iisdem Ioan. Sturmio (cols. 76-77)
    - Clarissimo doctrina et virtute viro, Iohanni Sturmio, amico suo, S.D. (col. 77)
    - Ambrosius Blauderus, Doctori Hieronymo Zanchio (col. 77)
    - CLarissimo viro D. Iohanni Sturmio, Scholae Argentensis Rectori, Domino suo colendissimo S.D. (cols. 77-78)
    - Praelectiones Zanchi aliquot de fine seculi, in ea I. Ioh. 2. verba…. (cols. 77-92
    - De perseverantia sanctorum in ea verba I. Ioan 2 ver. 19… (cols. 91-96)
    - Tractatio de perseverantia sanctorum in fide (cols. 95-173)
      - Cap. I (cols. 95-112)
        
        Confirmatio Theseo de perseverantia ex scriptis Philippi Melanchthonis (cols. 105-112)
      - Cap. II (cols. 112-63)
      - Cap. III (cols. 163-66)
      - Cap. IV (cols. 166-173)
    - De libro vitae, in quartum Iesaiae caput in ea verbae: Et fiet, ut qui reliquus fuerit in Sion, & qui residuus fuerit in Ierusalem, Sanctus vocetur: omnis (scilicet) qui Hierosolymis ad vitam scriptus fuerit (cols. 173-83)
    - De praedestinatione (cols. 183-204)
      - Cap. I (cols. 185-86)
      - Cap II (cols. 186-87)
      - Cap III (cols. 187-94)
      - Cap IV (col. 194-204)
    - De impiorum excaecatione atque induratione: deque eorum aeterna ad excaecationem & indurationem, atque adeo ad interitum praedestinatione, quaestiones quinque (cols. 203-13)
      - Quaestio I (cols. 203-4)
      - Quaestio II (col. 204)
      - Quaestio III (cols. 204-6)
      - Quaestio IV (cols. 206-10)
      - Quaestio V (cols. 211-13)
    - De Redemptione Ecclesiae, certitudineque salutis nostrae (cols. 213-
      - Summa eorum, quae dicituri sumus de Ecclesia Christi (cols. 216-34)
      - De Christo advocato. Quorum Advocatus sit Christus: ex tractaione de Christo advocato, in illa verba, I. Iohan.2. Quod si quis peccaverit, advocatum habemus, &c. Caput IV [??] (cols. 234-37
    - De peccatorum remissione. An peccatorum remissio semel imperata, possit fieri irrita: ex Tract. de Remissione peccatorum, in illa verba I. Ioh. 1. Fidelis est, & iustus ut remittat nobis peccata (cols. 237-42)
    - De studio Christiani hominis in cap. 2. Epistolae D. Iohannis, in illa verba… (cols. 242-50)
      - [Pariathatis] de vitandis peccatis, servandaque lege Dei (cols. 246-49)
      - Quid opera communicatae redemptionis? eundem finem spectant (cols. 249-50)
    - Hieronymi Zanchii ad calumnias quasdam, contra se partim voce sparsas, partim scriptis consignatas, responsio [depulsio calumniorum] (cols. 249-65)
    - Summa praelectionum (cols. 265-76)
  - Epistola quae tunc temporis ad amplissimum magistratum una cum confessione missa fuit (cols. 277-78)
  - Confessio de praedestinatione sanctorum deque eorundem in fide perseverantia & de Cona Domini, olim Santui Argentinensi exhibita (cols. 279-346)
    - Cap I (cols. 279-307)
    - Cap II: De aeterna Dei praedestinatione in genere (cols. 307-10)
    - Cap III: De praedestinatione Sanctorum (cols. 311-17)
    - Cap IV: De reprobatione & praedestioantione impiorum (cols. 317-24)
    - Cap V: An praedicanda sit doctrina de pradestinatione & quomodo, & quibus de caussis (cols. 324-34)
    - Cap VI: Testimonia confessionum Ecclesiae Argentinensis: de praedestionatine: deque iis quae ad praedestionationem pertinent (cols. 334-46)
  - Confessio de perseverantia sanctorum in fide (cols. 347-88)
    - Caput I: De fide (cols. 347-57)
    - Caput II: Quae non controvertantur, & quae controvertantur in hoc articulo de Perseverantia (cols. 357-61)
    - Cap. III: An quibus Sanctus atque regeneratus duplici constet homine: interiore nimirum, atque exterior (cols. 361-88)
  - Confessio de coena Domini (cols. 387-416)
    - Epistola ad magistratum (cols. 387-88)
    - De communione cum Deo, & Christo (cols. 389-94)
    - Cap I: De iis, quae in Coena exhibentur (col. 394)
    - Cap II: De usu horum trium: ac primum de usu verbi, pains & vini (cols. 395-96)
    - Cap. III: De officio hominis Christiani in Coena Domini (cols. 396-97)
    - Cap. IV: De verbis Coenae (cols. 397-99)
    - Cap. V: Confessio Ecclesiae Argentinensis, Constantiensis, Memmingensis, indaviensis, de S. Eucharistia, Carolo V. Imp. Anno 1539 Augustae exhibita (cols. 399-416)
  - Oratio de aperiendis in ecclesia scholis, deque opera sacrarum literarum studiis cum primis danda: in schola Neostadiana, ab illustriss. Principe Iohanne Casimiro recens instituta 20 Maii 1578 habita (cols. 415-28)
  - Oratio in promotione trium doctorum theologiae, habita 18 Dec 1576 (cols. 427-132 [i.e. 432])
  - Iudicium de dissidio Coena Dominicae (cols. 132 [i.e., 432]-440)
    - to Henry Knolles (cols. 132 [i.e., 432]-134 [i.e. 434])
    - De vera reformandarum Ecclesiarum ratione (cols. 439-40)
  - Index septimi Tomi
- Miscellaneorum Tomus Alter. (cols. 1-454)
  - In Mosen et universa Biblia prolegomena (cols. 1-20)
    1. De nominibus quibus volumen hoc Bibliorum appellatur
    2. De partitione, quot modis dividatur
    3. Per quos, quand, & quo idiomate Canonici libri fuit conscripti
    4. Undenam suam habeant autoritatem
    5. De perfectione
    6. De perspicuitate
    7. De regulis facientibus ad veram intelligentiam SLiterarum
    8. De linguis S.Scripturea: & quod Heraica sit omnium antiquissima, & cur vocetur sancta
  - In Prolegomenis in Iesaiam agitur (cols. 21-206)
    - Oratio, de officio docetium et discentium, tum in ecclesiis tum in scholis (cols. 21-32?)
    - De Veteri & Novo Testamento
    - De Prophetis in genere
      - 1. de nomine Prophetae
      - 2. de variata usurpatione huius nominis in Scriptura
      - 3. de quibusdam Prophetarum proprietatibus
      - 4. de missione
      - 5. de doctrina
      - 6. de officio
      - 7. de discrimine Prophetarum & Doctorum
      - 8. de scopo
      - 9. de ratione dicendi
      - 10. de libiris. ibid
      - 11. de utilitate lectionis Prophetarum
    - De Iesaia
  - In loco de Ecclesia, decem explicantur capita
    1. Quibus nominibus appelletur
    2. Quid sit, & in quot partes dividatur
    3. De unitate
    4. De firmitate
    5. De gloria, exaltatione, & dignitate Ecclesiae
    6. De amplitudine
    7. De discessu, seu defectione ab Ecclesia
    8. An deficientes ab Ecclesia Romana, deficiant ab Ecclesia Christi
    9. De capite Ecclesiae, ubi multa contra primatum Papae. Item contra primatum Petri, & eum vel unquam vel exiguo tempore Rome fuisse
    10. De regimine Ecclesiae, seu de modo, quo Christus Rex suam Ecclesiam regit. Ubi de disciplina Ecclesiastica
      1. quibus nominibus appelletur
      2. quid sit
      3. quotuplex
      4. in quem finem instituta
      5. Circa quid verietur
      6. Clericalis disciplina quid sit quomodo haec ab universali differat
      7. de admonitionibus fraternis, per quos fieri debeant
      8. in quibus casibus necessaria sit excommunicatio, & qui casus excommunicationis in Scripturis extent
    11. De reformatione Ecclesiarum. Ubi
      1. quis eam reformet
      2. quando reformetur
      3. qualis sit ista reformatio
      4. quomodo reformetur
      5. unde inchoanda
      6. quibus in reb. consistat
      7. qu ratione fieri debeat. Loco hoc de Ecclesia absoluto tractantur alii nonulli, videlicet
        
        De promissionibus divinis
        
        De comminationbus divinis
        
        De impreationibus
        
        De reprobatione populi Iudaici
        
        De magistratu civili quaestionibus tribus
        
        De convenientia & discrepantia piorum & impiorum sub cruce
        
        De furto, quaestionibus septem
        
        De sortibus
  - Historica relatio omnium eorum, quae olim Argentinae ante annos plus minus XLVI. Parim in Concilio Thomensi, partim in Senatu, partim etiam coram Arbitris in controversia illa, quae fuit inter D. Zanchium & D. Ioh. Marbachium (cols. 207-454)
Tomus VIII (1619):
- Dedication (by heirs) to Domino Hippolyto a Collibus (fols. Aa2r-Aa4r)
- De Incarnatione Filii Dei. Lib. II (cols. 16-296)
  - Book I: Exposition of Phil. 2:5-8 (cols. 16-36)
  - Book II: Haereses de incarnatione Christi referuntur (cols. 36-296)
- De Sacra Scriptura, tractatus integer. (cols. 319-452)
  - Dedication (by Ludovicus Zanchius): Domino Dn. Ludovico a Sayn, Comiti in Witgenstein et Homburg (fols. Nniir-v)
  - Oratio, de conservando in Ecclesia puro puto Dei verbo [12, 13, 15 Feb. 1568 @ Heid.] (fols. Nniiir-Ooiir)
  - Praefantiuncula in locos communes: cur priori loco de sacris Scriptuis agendum sit: & quae methodus servanda (cols. 319-452)
- De religione Christianae fides (cols. 481-610)
  - Dedication (by Z) to Ulyssi Martinengo, comiti Barchensi (fols. Vvr -Vv3v)
  - Ad lectorem (fols. Vv4r-v)
  - De religione (cols. 481-562)
  - Observationes (cols. 563-584)
  - Appendix ad Caput XI: de Redemptore, seu de persona Christi (cols. 584-589)
  - Theses de praecipuis aliquot fidei Christianae articulais, adversus varias haereses, variis temporibus, partim Heidelbergae, partim Neustadiii disputatae (cols. 589-
    - De uno vero Deo Aeterno, Patre, Filio, et Spiritu sancto (cols. 589-590)
    - De unius Verbi Dei natura simpicitate atque immensitate (cols. 590-591)
    - De unius Verbi Dei aeterna omnipotentia (cols. 591-593)
    - De providentia Dei (cols. 594-595)
    - De aeterna electione ac praedestinatione, deque redemptione per Christum facta (cols. 595-596)
    - De Iesu Christi a mortuis resurrectione in caelum ascensione, ad destram Patris sessione, ex Pauli ad Ephes. cap. 1 (cols. 596-603)
    - De dispensatione salutis per Christum: ex 1 cap. ad Eph. v. 7, 8, etc. (cols. 604-605)
    - De iis quae de Domino nostro Iesu Christo post unionem, praedicantur & quonam modo praedicentur. Ex Eph. cap. 1 (cols. 605-610)
- Compendium praecipuorum capitum doctrinae Christianae (cols. 620-828)
  - Dedication (by heirs): Dn. Wilhelmo Kurovio a Wichlabi
  - Locus I: De Deo (col. 621-38)
    - An Deus sit (col. 623-26)
    - Quae sit vera Dei cognitio, & quae vera inde Religio (cols. 626-27)
    - Triplex Dei cognoscendi raio: per creaturas: per Scripturas, & per Christum veram Dei imaginem (cols. 627-38)
      - De primo specule, quonam pacto sese in so Deus omnibus patefaciat (cols. 627-31)
        
        Quod haec sit optima Dei quaerendi & agnoscendi via (col. 629-30)
        
        Quod licet Deus in hoc primo speculo clarissime se suasque virtutes nobis repraesentet: tamen ob stuproem nostrum, caeci em non videamus, sed hebescamus (col. 630)
        
        Quod ad intuendum Dum Deique virtutues in hoc primo etiam speculo opus nobis sit fide (cols. 630-31)
        
        Quod licet naturalis facultate deficiamus ad cognoscendum Deum in speculo relucentem, lucet etiam fidem ex nobis habere non possimus, non tamen excusair possimus si Deum ignoremus (col. 631)
    - De secundo speculo, verbi scilicet Dei, seu sacrae sc ripturae, quonam pacto in eo sese Dus suis electis patefaciat (cols. 631-
      - quod prioribus quidem revealto verbo, posteris vero eodem scripto se Deus manifestavit (col. 631)
      - Quam utile & necessarium nobis posterisque e omnibus fuerit, verbum Dei scripti commendari (col. 631)
      - Quod necesse sit huic verbo scriptis commendato insistere & niti, nisi velimus a veritate deficere in errores: & quod hac via eundum sit ad Deum (cols. 632-33)
      - Quod haec scriptura sancta ab omnibus fidelibus credatur esse verbum Dei, unde habeat, ab Ecclesiane, an aliunde (col. 633)
      - Utrum hae scripturae ab Ecclesia, an potius a Spiritu sancto suam apud fideles omnes auoritatem habeant, qua fideles ita iis scripturis fidem praestant, ac si ipsas vivas Dei voces audirent (cols. 633-36)
      - Contra phanaticos Spiritus, qui sacrae Scirpturae literam respuunt, contenti suo, nescio quo, Spiritus (cols. 636-37)
      - Quod Dominus talem se in hoc secundo speculo nobis repraesentet, qualem in primo speculo se visendum praebet (cols. 637-38)
    - De tertio speculo (col. 638)
  - Locus II: De cognitione hominis: ubi simul de peccato originali (cols. 638-41)
    - In tradenda hominis cognitione, quam diversa sit Philosophia a Scriptura sacra (cols. 638-39)
    - Quod sic tractanda sit humani generis calamitas, ut & carnis malitiae omnis tergiversatio praecidatur: & Dei iustitia ab omni insimulatione vindicetur (col. 638)
    - De prima hominis creatione, quam perfectus creatus fuerit (cols. 638-39)
    - Primum Adae peccatum, naturaque corruptio (col. 639)
    - Quod peccatum Adae, naturaeque corruptio in posteros omnes derivetur (col. 639)
    - De peccato originali, quomodo in posteros transeat (cols. 639-40)
    - Peccatum originale, quid sit (cols. 640-1)
  - Locus III: De libero hominis arbitirio post lapsum (cols. 643-59)
    - Qui scopus praefigendus sit, in tractando utiliter libero hominis arbitirio: nempe gloria Dei & salus proximi (cols. 643-44)
    - Facultatum hominis partitio secundum philosophos (cols. 644)
      - Alia partitio philosophica secundum aristotelem (col. 644)
      - Alia partitio philosophica secundum Themistiuum, lib. 3 de anima, cap. 49 (col. 644)
    - Partitio secundum sanctam Scrpturam (cols. 644-45)
    - Quid utraque pars, scilicet intellectum & voluntas valeat in homine, secundum Philosophos (col. 645)
    - Summa sententiae philosophorum de libero artibitrio (col. 645)
    - Cur patres antiqui plus aequo vires humanas extulerint (cols. 645-46)
    - Liberum arbitrium quid sit (col. 646)
    - Liberum arbitrium ad quid valeat per se iuxta sententias Patrum & scholasticarum (cols. 646-47)
    - De humilitate, id est, quam tutum sit homini deprimere suum liberum arbitrium & exaltare gratiam Dei, omnia mala sibi ipsi omnia vero bona Deo accepta ferre (cols. 647-49)
    - Partitio discendorum (col. 649)
    - De liberi arbitrii viribus: & primo de vi intellectus. Quod in homine aliqua vis fit ad intelligendum, licet imbecillu (col. 649)
    - Ad quarum usque verum notitiam intellectus hominis (qui est altera liberi arbitrii pars) procedat (cols. 549-51)
    - Quod hominis intellectus & ratio nil fere de rebus Dei & coelestibus intelligat (cols. 651-52)
    - Quod ratio homana non intelligat, nec quis verus Deus sit, nec qualis erga nos esse velit, probatur per sacram scripturam (col. 652-53)
    - Quantum homana ratio valeat de vita probe formande ratione (cols. 653-55)
    - De vi volunatatis, que est altera & praecipua liberi arbitirii pars (col. 655-56)
    - Miseria hominis describitur secundum S. Scritpuram (cols. 656-57)
    - Ab honestis infidelium virtutibus & operibus arguitur, quod natura hominis in totum vitiata non sit: & respondetur, quod illae in isis virtutues, a Dei gratia fuerint eos non quidem reovante, sed retinente a vitiis, & movente ad bona opera (cols. 657-58)
    - Quod voluntas non possit se omvere ad bonum per se, nedum applicare (col. 658)
    - Quod licet voluntas hominis nec velle, nec apertere bonum possit, sed captiva teneatur sub peccati servitute, tamen remaneat voluntas libera a coactione (col. 658-59)
  - Locus IV: De gratia Dei, qua naturae vitiositas emendatur (cols. 659-73)
    - Quod Deus sua gratia bonum opus in nobis inchoet ac perficiat (col. 659)
    - Quomodo voluntas nostra convertatur a Deo, atque ita Deus incipiat in nobis bonum opus: an voluntatem nostram per se infirmam, adiuvando: an totam perversam renovando, & novam creando (cols. 659-60).
    - Quomodo Deus inchoet, & perficiat opus in nobis (col. 660)
    - Utrum homo bene utendo prima gratia, mereatur secundam gratiam, & consequenter perseverantiam: vel an ipsa quoque detur gratus (cols. 660-61)
    - Utrum homo cooperetur secundae gratiae: an sola gratia operetur in homine, & quomodo (cols. 661-62)
    - Augustini sententiae de gratia Dei (cols. 662-
      - Quod gratia non omnipus, sed specialiter electis, & gratuito detur. (col. 663)
      - Quod secunda gratia non datur non detur homini, quia sit bene usus prima (col. 663)
      - Multi gratiae effectus (col. 663)
    - De bello, sive pugna inter carnem et spiritum in regeneratiis (cols. 663-66)
      - Quod licet gratia Dei removet ac regeneret hominem: non tamen ita perfecte, quin remanteat aliqua pars iugo peccati obnoxia: unde pugna inter carnem & Spiritum nascitur (cols. 663-64)
      - Quod, licet se pugnent caro & Spiritus in piis, Spiritus tamen praevaleat: & quomodo se gerere debeat Christianus in hac pugna (col. 664)
      - Quod fomes & fomitis motus sint peccata in sanctis, licet non imputentur (cols. 664-66)
      - Quomodo impius derelictus a gratia Dei, & Satanae addictus, its in peccatis suis agatur arbitrio Satanae, ut tamen suo etiam arbitrio ultro sequatur, ac propterea sibi peccatum imputetur (col. 666)
    - An aliquid in malis operibus Deo sit tribuendum, in quibus nonnulla eius actio intercedit (cols. 666-67)
    - Quomodo Deiu aliquem excacare aut indurare dicitur (cols. 667-68)
    - Utrum in actionibus indifferentibus & externis, omnino & vere liberum sit hominis arbitrium (cols. 668-69)
    - Argumenta contra praedicta, & solutiones (cols. 669-73)
  - Locus V: De lege Decalogi (cols. 673-707)
    - Quod in lege utraque cognitio, Dei scilicet, & nostri, tradatur: & quod utriusque cognitionis fructus perdiscatur (cols. 673-74)
    - Quod lex fuerit necessaria (col. 674)
    - Quid ex lege discatur (cols. 674-75)
    - Cur legi addiderit Dominus promissiones & minas: & quae illae sint (cols. 675-76)
    - Quod perfecta in lege iusitia tradatur, & iuxta praescriptum divinae voluntatis: quare ea sola servanda, nil illi addendum est (col. 676)
    - Tria ad universalem legis notitiam pertinentia praecepta. (cols. 676-78)
      - Primum, quod lex non externam tantum honestatem, set internam maxime iustitiam praecipiat (cols. 676-77)
      - Secundum praeceptum quod plus significet lex, quam verbis exprimat (cols. 677-78)
      - Tertiam praeceptum, cur divinae legis partitio facta sit in duas tabulas (col. 678)
    - Divisio praeceptorum quomodo ordinandae (cols. 678-79)
    - Praefation in Totam Legem (cols. 679-80)
  - Locus VI: De votis (cols. 708-10)
  - Locus VII: De fide (cols. 710-24)
  - Locus VIII: De symbolo apostolico (cols. 724-59)
  - Locus IX: De poenitentia (cols. 760-65)
  - Locus X: De confessione peccatorum (cols. 765-66)
  - Locus XI: De iustificatione fidei et meritis operum (cols. 767-96)
  - Locus XII: De similitudiine et differentia novi et veteris testminti, &c. (cols. 796-808)
  - Locus XIII: De libertate Christiana (cols. 809-13)
  - Locus XIV: De scandalo (cols. 813-17)
  - Locus XV: De traditionibus humanis (cols. 817-21)
  - Locus XVI: De traditionibus ecclesiasticis (cols. 821-28)
- Ad cuiusdam Ariani libellum responsio (fols. Mmm iiiir-Nnn iiv + cols. 849-938)
  - Dedication (by Z.): Johann Sturm (fols. Mmm iiiir-Nnn iiv)
- Ad W.Holderi partem responsio. (cols. 943-960)
  - Dedication (by Z.): Balthasari Copio
- Epistolarum libri duo. (double columned but numbered by pages [not fols.] — 35-205)
  1. Lib. I: Variae materia Theologicae controversae solide pertractantur (pp. 35-123)
  2. Lib II: Continet Epistolas; tam ipsius ad Principes, nobiles, & doctos viros, quam illorum ad ipsum (pp. 124-205)
- Orationes in tribus celeberrimis Academiis, de materiis Theologicis habitae (pp. 206-247)
- Adversus Peter Gonedzius responsio. (pp. 248-257)
- Admonitionis Neustadianiae duo capita. (pp. 257-315)
- De variis Controversiis circa fidei Christianae articulos Theses Theologiae (pp. 316-330)
- De divortio novisque post divortium nuptiis, Libri II (pp. 331-41)
  - Liber I (pp. 331-333)
  - Liber II: De divortio (pp. 334-341)
- De Divinatione (double columned but numbered by pages [not fols.]) 1-32

VOLUME ONE

Tomes 1-3 (1619) are bound together; Tome 4 (1617) is bound separately.

VOLUME TWO

VOLUME THREE (n.d.) Tomes 7-8 are bound together

Share this: